Plutarch, De Pythiae oraculis, section 8 8:

"τύχῃ σοι δοκεῖ καὶ αὐτόματον τῶν τοιούτων ἕκαστον ἐοικέναι, καὶ πιθανόν ἐστι τὰσ ἀτόμουσ ἐξολισθεῖν καὶ διαλυθῆναι καὶ παρεγκλῖναι μήτε πρότερον μήθ’ ὕστερον, ἀλλὰ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἐν ᾧ τῶν ἀναθέντων ἕκαστοσ; "ἢ χεῖρον ἔμελλε πράξειν ἢ βέλτιον; "καὶ σὲ μὲν Ἐπίκουροσ ὠφελεῖ νῦν ὡσ ἐοίκεν ἀφ’ ὧν εἶπεν ἢ ἔγραψε πρὸ ἐτῶν τριακοσίων· "ὁ θεὸσ δ’, εἰ μὴ συνείρξειε φέρων ἑαυτὸν εἰσ ἅπαντα μηδ’ ἀνακερασθείη πᾶσιν, οὐκ ἄν σοι δοκοίη κινήσεωσ ἀρχὴν καὶ πάθουσ αἰτίαν παρασχεῖν οὐδενὶ τῶν ὄντων;