Plutarch, De Pythiae oraculis, section 22

(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 22)

"μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ Ὅμηροσ, αἰτίασ μὲν ἄνευ θεοῦ οὐδὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ὑποτιθέμενοσ περαινόμενον, οὐ μὴν πᾶσι πρὸσ πάντα χρώμενον ποιῶν τὸν θεόν, ἀλλ’ ἑκάστῳ καθ’ ἣν ἔχει τέχνην ἢ δύναμιν. "ἢ γὰρ οὐχ ὁρᾷσ, εἶπεν, ὦ; "φίλε Διογενιανέ, τὴν Ἀθηνᾶν, ὅτε πεῖσαι βούλεται τοὺσ Ἀχαιούσ, τὸν Ὀδυσσέα παρακαλοῦσαν, ὅτε συγχέαι τὰ ὁρ́κια, τὸν Πάνδαρον ζητοῦσαν, ὅτε τρέψασθαι τοὺσ Τρῶασ, ἐπὶ τὸν Διομήδην βαδίζουσαν; "ὁ μὲν γὰρ εὔρωστοσ καὶ μάχιμοσ ὁ δὲ τοξικὸσ καὶ ἀνόητοσ ὁ δὲ δεινὸσ εἰπεῖν καὶ φρόνιμοσ. "οὐ γὰρ εἶχεν Ὅμηροσ τὴν αὐτὴν Πινδάρῳ διάνοιαν, εἴ γε Πίνδαροσ ἦν ὁ ποιήσασ θεοῦ θέλοντοσ, κἂν ἐπὶ ῥιπὸσ; "πλέοισ· "ἀλλ’ ἐγίγνωσκεν ἄλλασ πρὸσ ἄλλα δυνάμεισ καὶ φύσεισ γεγενημένασ, ὧν ἑκάστη κινεῖται διαφόρωσ, κἂν ἓν ᾖ τὸ κινοῦν ἁπάσασ. "ὥσπερ οὖν τὸ κινοῦν τὸ πεζὸν οὐ δύναται κινῆσαι πτητικῶσ, οὐδὲ τορῶσ τὸ τραυλὸν οὐδ’ εὐφώνωσ τὸ ἰσχνόφωνον ἀλλὰ καὶ τὸν Βάττον, οἶμαι, διὰ τοῦτ’ ἐπὶ τὴν φωνὴν παραγενόμενον εἰσ Λιβύην ἔπεμψεν οἰκιστήν, ὅτι τραυλὸσ μὲν ἦν καὶ ἰσχνόφωνοσ βασιλικὸσ δὲ καὶ πολιτικὸσ καὶ φρόνιμοσ· "οὕτωσ ἀδύνατον διαλέγεσθαι ποιητικῶσ τὸν ἀγράμματον καὶ ἀνήκοον ἐπῶν. ὥσπερ ἡ νῦν τῷ θεῷ λατρεύουσα γέγονε μὲν εἴ τισ ἄλλοσ ἐνταῦθα νομίμωσ καὶ καλῶσ καὶ βεβίωκεν εὐτάκτωσ· "τραφεῖσα δ’ ἐν οἰκίᾳ γεωργῶν πενήτων, οὔτ’ ἀπὸ τέχνησ οὐδὲν οὔτ’ ἀπ’ ἄλλησ τινὸσ ἐμπειρίασ καὶ δυνάμεωσ ἐπιφερομένη κάτεισιν εἰσ τὸ χρηστήριον, ἀλλ’ ὥσπερ ὁ Ξενοφῶν οἰέται δεῖν ἐλάχιστα τὴν νύμφην ἰδοῦσαν ἐλάχιστα δ’ ἀκούσασαν εἰσ ἀνδρὸσ βαδίζειν, οὕτωσ ἄπειροσ καὶ ἀδαὴσ ὀλίγου δεῖν ἁπάντων καὶ παρθένοσ ὡσ ἀληθῶσ τὴν ψυχὴν τῷ θεῷ σύνεστιν. "ἀλλ’ ἡμεῖσ ἐρωδιοῖσ οἰόμεθα καὶ τροχίλοισ καὶ κόραξι χρῆσθαι φθεγγομένοισ σημαίνοντα τὸν θεόν, καὶ οὐκ ἀξιοῦμεν, ᾗ θεῶν ἄγγελοι καὶ κήρυκέσ εἰσι, λογικῶσ ἕκαστα καὶ σαφῶσ φράζειν τὴν δὲ τῆσ Πυθίασ φωνὴν καὶ διάλεκτον ὥσπερ ἐκ θυμέλησ, οὐκ ἀνήδυντον οὐδὲ λιτὴν ἀλλ’ ἐν μέτρῳ καὶ ὄγκῳ καὶ πλάσματι καὶ μεταφοραῖσ ὀνομάτων καὶ μετ’ αὐλοῦ φθεγγομένην παρέχειν ἀξιοῦμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION