Plutarch, De Pythiae oraculis, section 27

(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 27)

"ἔτι τοίνυν οὐδὲν ἀπὸ ποιητικῆσ λόγῳ χρησιμώτερον ὑπάρχει τοῦ δεθέντα μέτροισ τὰ φραζόμενα καὶ συμπλακέντα μᾶλλον μνημονεύεσθαι καὶ κρατεῖσθαι. "ἄλλα δὲ τοιαῦτα πολλὰ δυσκάθεκτα καὶ δυσμνημόνευτα τῶν παλαιῶν διεξιέναι πρὸσ ὑμᾶσ εἰδότασ οὐκ ἀναγκαῖόν ἐστι. "τοῖσ μὲν οὖν τότε πολλὴν ἔδει μνήμην παρεῖναι πολλὰ γὰρ ἐφράζετο καὶ τόπων σημεῖα καὶ πράξεων καιροὶ καὶ θεῶν ἱερὰ διαποντίων καὶ ἡρώων ἀπόρρητοι θῆκαι καὶ δυσεξεύρετοι μακρὰν ἀπαίρουσι τῆσ Ἑλλάδοσ. "ἴστε γὰρ τὸν χῖον καὶ Κρήτινον καὶ Νήσιχον καὶ Φάλανθον, ἄλλουσ τε πολλοὺσ ἡγεμόνασ στόλων ὅσοισ ἔδει τεκμηρίοισ ἀνευρεῖν τὴν διδομένην ἑκάστῳ καὶ προσήκουσαν ἵδρυσιν· "ὧν ἔνιοι καὶ διημάρτανον, ὥσπερ Βάττοσ. "ἔδοξε γὰρ ἐκπεσεῖν οὐ καταλαβὼν ἐφ’ ὃν ἐπέμφθη τόπον· "εἶθ’ ἧκε δεύτερον ποτνιώμενοσ. "ὑπειπὼν οὖν ὁ θεὸσ αἰ τὺ ἐμεῦ Λιβύαν μαλοτρόφον οἶσθασ ἄρειον, μὴ ἐλθὼν ἐλθόντοσ, ἄγαν ἄγαμαι σοφίην σευ· "οὕτω πάλιν αὐτὸν ἐξέπεμψε. "Λύσανδροσ δὲ καὶ παντάπασιν ἀγνοήσασ τὸν Ὀρχαλίδην λόφον καὶ Ἀλώπεκον προσαγορευόμενον καὶ τὸν Ὁπλίτην ποταμὸν γῆσ τε δράκονθ’ υἱὸν δόλιον κατόπισθεν ἰόντα, μάχῃ κρατηθεὶσ ἔπεσεν ἐν τοῖσ τόποισ ἐκείνοισ ὑπὸ Νεοχώρου Ἁλιαρτίου ἀνδρὸσ ἀσπίδα φοροῦντοσ ἐπίσημον ὄφιν ἔχουσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION