Plutarch, De fraterno amore, section 2 1:

(플루타르코스, De fraterno amore, section 2 1:)

ἀλλὰ τούτου μὲν ἐοίκεν ἀληθὲσ εἶναι τοὐναντίον· οὐ γὰρ ὅτι χεῖρασ ἔσχεν ἄνθρωποσ σοφώτατον, ἀλλ’ ὅτι φύσει λογικὸν ἦν καὶ τεχνικόν, ὀργάνων φύσει τοιούτων ἔτυχεν. ἐκεῖνο δὲ παντὶ δῆλον, ὡσ ἀπὸ σπέρματοσ ἑνὸσ καὶ μιᾶσ ἀρχῆσ ἡ φύσισ ἀδελφοὺσ δύο καὶ τρεῖσ καὶ πλείονασ ἐποίησεν οὐ πρὸσ διαφορὰν καὶ ἀντίταξιν, ἀλλ’ ὅπωσ χωρὶσ ὄντεσ ἀλλήλοισ μᾶλλον συνεργῶσιν. οἱ γάρ δὴ τρισώματοι καὶ ἑκατόγχειρεσ, εἴπερ ἐγένοντο, συμφυεῖσ ὄντεσ πᾶσι τοῖσ μέρεσιν, οὐδὲν ἐκτὸσ αὐτῶν οὐδὲ χωρὶσ ἐδύναντο ποιεῖν ὃ τοῖσ ἀδελφοῖσ ὑπάρχει καὶ μένειν καὶ ἀποδημεῖν ἅμα καὶ πολιτεύεσθαι καὶ γεωργεῖν δυναμένοισ δι’ ἀλλήλων, ἄνπερ ἣν ἡ φύσισ ἔδωκεν εὐνοίασ καὶ συμφωνίασ ἀρχὴν φυλάττωσιν εἰ δὲ μή, ποδῶν οὐθέν, οἶμαι, διοίσουσιν ἀλλήλουσ ὑποσκελιζόντων καὶ δακτύλων ἐμπλεκομένων καὶ διαστρεφομένων παρὰ φύσιν ὑπ’ ἀλλήλων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION