Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπάγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπάγω συνεπάξω

Structure: συν (Prefix) + ἐπ (Prefix) + ά̓γ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lead together against
  2. to join in bringing in a foreign force to aid

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπάγω συνεπάγεις συνεπάγει
Dual συνεπάγετον συνεπάγετον
Plural συνεπάγομεν συνεπάγετε συνεπάγουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπάγω συνεπάγῃς συνεπάγῃ
Dual συνεπάγητον συνεπάγητον
Plural συνεπάγωμεν συνεπάγητε συνεπάγωσιν*
OptativeSingular συνεπάγοιμι συνεπάγοις συνεπάγοι
Dual συνεπάγοιτον συνεπαγοίτην
Plural συνεπάγοιμεν συνεπάγοιτε συνεπάγοιεν
ImperativeSingular συνεπάγε συνεπαγέτω
Dual συνεπάγετον συνεπαγέτων
Plural συνεπάγετε συνεπαγόντων, συνεπαγέτωσαν
Infinitive συνεπάγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαγων συνεπαγοντος συνεπαγουσα συνεπαγουσης συνεπαγον συνεπαγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπάγομαι συνεπάγει, συνεπάγῃ συνεπάγεται
Dual συνεπάγεσθον συνεπάγεσθον
Plural συνεπαγόμεθα συνεπάγεσθε συνεπάγονται
SubjunctiveSingular συνεπάγωμαι συνεπάγῃ συνεπάγηται
Dual συνεπάγησθον συνεπάγησθον
Plural συνεπαγώμεθα συνεπάγησθε συνεπάγωνται
OptativeSingular συνεπαγοίμην συνεπάγοιο συνεπάγοιτο
Dual συνεπάγοισθον συνεπαγοίσθην
Plural συνεπαγοίμεθα συνεπάγοισθε συνεπάγοιντο
ImperativeSingular συνεπάγου συνεπαγέσθω
Dual συνεπάγεσθον συνεπαγέσθων
Plural συνεπάγεσθε συνεπαγέσθων, συνεπαγέσθωσαν
Infinitive συνεπάγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαγομενος συνεπαγομενου συνεπαγομενη συνεπαγομενης συνεπαγομενον συνεπαγομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπάξω συνεπάξεις συνεπάξει
Dual συνεπάξετον συνεπάξετον
Plural συνεπάξομεν συνεπάξετε συνεπάξουσιν*
OptativeSingular συνεπάξοιμι συνεπάξοις συνεπάξοι
Dual συνεπάξοιτον συνεπαξοίτην
Plural συνεπάξοιμεν συνεπάξοιτε συνεπάξοιεν
Infinitive συνεπάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαξων συνεπαξοντος συνεπαξουσα συνεπαξουσης συνεπαξον συνεπαξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπάξομαι συνεπάξει, συνεπάξῃ συνεπάξεται
Dual συνεπάξεσθον συνεπάξεσθον
Plural συνεπαξόμεθα συνεπάξεσθε συνεπάξονται
OptativeSingular συνεπαξοίμην συνεπάξοιο συνεπάξοιτο
Dual συνεπάξοισθον συνεπαξοίσθην
Plural συνεπαξοίμεθα συνεπάξοισθε συνεπάξοιντο
Infinitive συνεπάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαξομενος συνεπαξομενου συνεπαξομενη συνεπαξομενης συνεπαξομενον συνεπαξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέπηγον συνέπηγες συνέπηγεν*
Dual συνεπῆγετον συνεπήγετην
Plural συνεπῆγομεν συνεπῆγετε συνέπηγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπήγομην συνεπῆγου συνεπῆγετο
Dual συνεπῆγεσθον συνεπήγεσθην
Plural συνεπήγομεθα συνεπῆγεσθε συνεπῆγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡ δὲ Ῥωμαίων πόλισ ἐν Ἰβηρίᾳ τε καὶ Ἰταλίᾳ πολέμουσ ἔχουσα μεγάλουσ Σικελίαν τε ἀφεστῶσαν ἀνακτωμένη καὶ Σαρδόνα καὶ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ καὶ κατὰ τὴν Ἑλλάδα πραγμάτων ἐκπεπολεμωμένων πρὸσ αὐτὴν καὶ Καρχηδόνοσ ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν πάλιν ἀνισταμένησ καὶ τῆσ Ἰταλίασ οὐ μόνον ἀφεστώσησ ὀλίγου δεῖν πάσησ, ἀλλὰ καὶ συνεπαγούσησ τὸν Ἀννιβιακὸν κληθέντα πόλεμον, τοσούτοισ περιπετὴσ γενομένη κινδύνοισ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον οὐχ ὅπωσ ἐκακώθη διὰ τὰσ τότε τύχασ, ἀλλὰ καὶ προσέλαβεν ἰσχὺν ἐξ αὐτῶν ἔτι μείζονα τῆσ προτέρασ τῷ πλήθει τοῦ στρατιωτικοῦ πρὸσ ἅπαντα διαρκὴσ γενομένη τὰ δεινά, ἀλλ’ οὐχ ὥσπερ ὑπολαμβάνουσί τινεσ εὐνοίᾳ τύχησ χρησαμένη· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 17 4:1)

Synonyms

  1. to lead together against

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION