συμπότης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
συμπότης
συμπότου
Structure:
συμποτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- fellow-drinker, boon-companion
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀλλὰ θαρρῶν ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖσ, ὅτι ἢν καὶ νῦν ὡσ πρότερόν ποτε τὴν τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκισ καὶ ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων κοινῶν τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐσ κόρον τοῦ κρατῆροσ τούτου, ἔτι βακχεύσειν καὶ αὐτοὺσ καὶ πολλάκισ μεθ’ ἡμῶν ἐρεῖν τὸ εὐοῖ. (Lucian, (no name) 5:4)
- ἡμεῖσ δ’ ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene14)
- αὖθισ ἐπὶ τούτοισ ἐγέλασαν οἱ συμπόται, καὶ ὃσ ἀγανακτήσασ ἐπανίστατο δριμὺ καὶ παράφορον βλέπων καὶ δῆλοσ ἦν οὐκέτι εἰρήνην ἄξων. (Lucian, Symposium, (no name) 16:6)
- διαλιπόντων δὲ ὀλίγον, ὥσπερ εἰώθασι, τῶν παρακομιζόντων τὰ ὄψα μηχανώμενοσ Ἀρισταίνετοσ μηδ’ ἐκεῖνον ἀτερπῆ τὸν καιρὸν εἶναι μηδὲ κενὸν ἐκέλευσε τὸν γελωτοποιὸν εἰσελθόντα εἰπεῖν τι ἢ πρᾶξαι γελοῖον, ὡσ ἔτι μᾶλλον οἱ συμπόται διαχυθεῖεν. (Lucian, Symposium, (no name) 18:1)
- οἱ δὲ συμπόται εἰσὶν Θέωροσ Αἰσχίνησ Φᾶνοσ Κλέων, ξένοσ τισ ἕτεροσ πρὸσ κεφαλῆσ Ἀκέστοροσ. (Aristophanes, Wasps, Episode 1:46)
