Sense

1. alliance; an offensive and defensive alliance
2. (generally) the duty of an ally
3. allied or auxiliary force

Examples

• τῆσ εἰσ τὴν Ἀσίαν γενομένησ ἡμῖν ἐπιστρατείασ, ἧσ ἴστε καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν πρὸσ ἡμᾶσ ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ δὲ ρώμῃ κατὰ λόγον ἐπ’ ἄριστον τέλοσ ἀχθείσησ, (Septuagint, Liber Maccabees III 3:14)
• παροικήσουσί σοι οἱ φυγάδεσ Μωάβ, ἔσονται σκέπη ὑμῖν ἀπὸ προσώπου διώκοντοσ, ὅτι ᾔρθη ἡ συμμαχία σου, καὶ ὁ ἄρχων ἀπώλετο ὁ καταπατῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. (Septuagint, Liber Isaiae 16:4)
• ἐπηρμένησ δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ πρὸσ τὸ μέλλον καί συνισταμένων κατ’ ἔθνη καί πόλεισ Εὐβοέων, Ἀχαιῶν, Κορινθίων, Μεγαρέων, Λευκαδίων, Κερκυραίων, ὁ μέγιστοσ ὑπελείπετο τῷ Δημοσθένει τῶν ἀγώνων, Θηβαίουσ προσαγαγέσθαι τῇ συμμαχίᾳ, χώραν τε σύνορον τῆσ Ἀττικῆσ καί δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντασ, καί μάλιστα τότε τῶν Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντασ ἐν τοῖσ ὅπλοισ. (Plutarch, Demosthenes, chapter 17 4:1)
• πολλοὺσ δὲ καὶ Μάριοσ ἐν Ῥώμῃ τῶν Σύλλα φίλων ἀνῃρήκει, καὶ δούλοισ ἐλευθερίαν ἐκήρυττεν ἐπὶ συμμαχίᾳ· (Plutarch, Caius Marius, chapter 35 5:1)
• Πλάτων δ’ ἢ Κάνθαροσ ἐν τῇ Συμμαχίᾳ σὺν τῷ σ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 90 1:4)

Similar forms

• συμμαχίαν (449)
• συμμαχίας (266)
• συμμαχίᾳ (38)
• συμμαχία (29)
• συμμαχικὸν (27)
• συμμαχίδων (18)
• συμμαχίδας (17)
• συμμαχικὰ (16)
• συμμαχίην (15)
• συμμαχικοῦ (12)
• συμμαχικόν (10)
• συμμαχίης (8)
• συμμαχικῆς (8)
• συμμαχικὸς (7)
• συμμαχίαις (7)
• συμμαχικὴν (6)
• συμμαχικὰς (5)
• συμμαχίσι (5)
• συμμαχίδα (5)
• συμμαχικῷ (5)
• συμμαχίαι (4)
• συμμαχικῶν (4)
• συμμαχίδες (3)
• συμμαχίδος (2)
• συμμαχικός (2)
• συμμαχικοῖς (2)
• συμμαχίδι (2)
• συμμαχικῶς (1)
• συμμαχικοὺς (1)
• συμμαχιῶν (1)
• συμμαχὶς (1)
• συμμαχίη (1)
• συμμαχικὴ (1)
• συμμαχίσιν (1)
• συμμαχίν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary