Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκήρυκτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκήρυκτος ἀκήρυκτη ἀκήρυκτον

Structure: ἀ (Prefix) + κηρυκτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: khru/ssw

Sense

  1. unannounced, unproclaimed, sudden, in which no herald was admitted, implacable, without needing a flag of truce
  2. not proclaimed by heralds, inglorious
  3. with no tidings, not heard of

Examples

  • ὅλωσ δὲ ἄσπονδοσ καὶ ἀκήρυκτοσ αὐτῷ ὁ πόλεμοσ πρὸσ Ἐπίκουρον ἦν· (Lucian, Alexander, (no name) 25:6)
  • οὐ γὰρ ἔστι τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀκήρυκτοσ καὶ ἄσπονδοσ πρὸσ τὰσ παρὰ τῶν φίλων δωρεὰσ πόλεμοσ, ἀλλὰ τὰσ εἰσ ἀπόθεσιν καὶ πλεονεξίαν ἀγεννεῖσ ἡγούμενοι καὶ ταπεινάσ, ὅσαι φιλοτιμίασ τινὸσ ἀκερδοῦσ ἔχονται καὶ λαμπρότητοσ οὐκ ἀπωθοῦνται. (Plutarch, , chapter 1 5:1)
  • εἰ μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺσ ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποισ ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτουσ, εἴπερ ἔπραττον ὡσ αὐτὸσ λέγει κακῶσ, παρὰ πάντων βοηθείασ δεομένουσ ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν, ὅσ γε καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ τῆσ ἱεροσυλίασ αὐτοὺσ ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα παρατρέψαι· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 353:1)
  • οὐχ ὁμολογοῦσι δὲ τῷ καλῷ πολεμεῖν τὸν ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πόλεμον; (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 13 8:1)
  • οὐ μὴν ἀκήρυκτοσ ἦν οὐδ’ ἀνεπίμικτοσ ὁ πόλεμοσ, ἀλλ’ ἔν τισιν ἑορταῖσ ἐφοίτων εἰσ Μίλητον ἐκ τοῦ Μυοῦντοσ αἱ γυναῖκεσ. (Plutarch, Mulierum virtutes, 3)
  • οὐ μὴν ἀκήρυκτοσ ἦν οὐδ’ ἀνεπίμικτοσ ὁ πόλεμοσ, ἀλλ’ ἔν τισιν ἑορταῖσ ἐφοίτων εἰσ Μίλητον ἐκ τοῦ Μυοῦντοσ αἱ γυναῖκεσ; (Plutarch, Mulierum virtutes, 1:1)
  • χρόνον γὰρ οὐχὶ βαιόν, ἀλλ’ ἤδη δέκα μῆνασ πρὸσ ἄλλοισ πέντ’ ἀκήρυκτοσ μένει. (Sophocles, Trachiniae, episode 1:21)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION