στύγος
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
στύγος
στύγεος
Structure:
στυγο
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- hatred, sullenness, gloom
- an object of hatred, an abomination, a deed of horror
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πατέρα τὸν ἀμὸν μὴ στύγει, πόσιν γε σόν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:30)
- ὦ θεομανέσ τε καὶ θεῶν μέγα στύγοσ, ὦ πανδάκρυτον ἁμὸν Οἰδίπου γένοσ· (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 1:4)
- ὦ παντομισῆ κνώδαλα, στύγη θεῶν, πέδασ μὲν ἂν λύσειεν, ἔστι τοῦδ’ ἄκοσ καὶ κάρτα πολλὴ μηχανὴ λυτήριοσ· (Aeschylus, Eumenides, episode 5:5)
- ἐκ γὰρ οἴκων πατρῴων δούλιόν <μ’> ἐσᾶγον αἶσαν ‐ δίκαια καὶ μὴ δίκαια ἀρχὰσ πρέπον βίᾳ φρενῶν αἰνέσαι πικρὸν στύγοσ κρατούσῃ. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, epode2)
- πάροιθεν δὲ πρῴρασ δριμὺσ ἀήται κραδίασ θυμὸσ ἔγκοτον στύγοσ. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, strophe 53)
- ἔλλαθι, [βαθυ]πλοκάμου κούρα [Στυγὸσ ὀρ]θοδίκου· (Bacchylides, , epinicians, ode 11 1:2)
- τοῖον ἄρ’ ὁρ́κον ἔθεντο θεοὶ Στυγὸσ ἄφθιτον ὕδωρ ὠγύγιον, τὸ δ’ ἱήσι καταστυφέλου διὰ χώρου. (Hesiod, Theogony, Book Th. 74:14)
- τοία Στυγόσ σε μελανοκάρδιοσ πέτρα Ἀχερόντιόσ τε σκόπελοσ αἱματοσταγὴσ φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνεσ, ἔχιδνά θ’ ἑκατογκέφαλοσ, ἣ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ’ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene10)
- Ὦ Κέρβερε ‐ συγγενὴσ γάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸσ ὤν ‐ εἰπέ μοι πρὸσ τῆσ Στυγόσ, οἱο͂σ ἦν ὁ Σωκράτησ, ὁπότε κατῄει παῤ ὑμᾶσ· (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:1)
- Αἵδου τινὲσ ἀνοίγονται πύλαι βαθεῖαι, καὶ ποταμοὶ πυρὸσ ὁμοῦ καὶ Στυγὸσ ἀπορρῶγεσ ἀνακεράννυνται , καὶ σκότοσ ἐμπίπλαται πολυφαντάστων εἰδώλων τινῶν χαλεπὰσ μὲν ὄψεισ οἰκτρὰσ δὲ φωνὰσ ἐπιφερόντων, δικασταὶ δὲ καὶ κολασταὶ καὶ χάσματα καὶ μυχοὶ μυρίων κακῶν γέμοντεσ. (Plutarch, De superstitione, section 4 12:1)
