στρατιωτικός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
στρατιωτικός
στρατιωτική
στρατιωτικόν
Structure:
στρατιωτικ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- of or for soldiers, the pay of the forces, the soldiery, military affairs
- fit for a soldier, military, military
- warlike, soldierlike
- like a soldier, rather as troop-ships
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ μάγειροι σημαίνουσι τοὺσ ἀεί τι κομίζοντασ εἰσ μέσον, ἵνα πάντεσ εἰδῶσι τὴν τῆσ θήρασ φιλοπονίαν καὶ τὴν εἰσ αὐτοὺσ ἐκτένειαν Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ ἐν τῷ α τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου τὴν τῶν Καρνείων φησὶν ἑορτὴν παρὰ Λακεδαιμονίοισ μίμημα εἶναι στρατιωτικῆσ ἀγωγῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 19 4:2)
- τὸ δ’ ἕτερον κέρασ, ὡσ μὴ κυκλωθείη, τῶν ἡγεμόνων ἀντιπαρεξαγόντων, πλήθει δὲ λειπομένων, διεσπᾶτο μέσον καὶ γιγνόμενον ἀσθενὲσ οὐκ ἀντεῖχε τοῖσ ἐναντίοισ, ἀλλ’ ἔφυγε πρῶτον, οἱ δὲ τοῦτο διακόψαντεσ εὐθὺσ ἐκυκλοῦντο τὸν Βροῦτον, αὑτὸν μὲν ὅσα καὶ στρατηγικῆσ καὶ στρατιωτικῆσ ἀρετῆσ ἔργα καὶ χειρὶ καὶ γνώμῃ παρὰ τὰ δεινὰ πρὸσ τὸ νικᾶν ἀποδεικνύμενον, ᾧ δὲ πλέον ἔσχε τῇ προτέρᾳ μάχῃ, τούτῳ βλαπτόμενον. (Plutarch, Brutus, chapter 49 3:3)
- ἀνδρώδησ γὰρ φύσει καὶ πολεμικὸσ γενόμενοσ, καὶ στρατιωτικῆσ μᾶλλον ἢ πολιτικῆσ παιδείασ μεταλαβών, ἄκρατον ἐν ταῖσ ἐξουσίαισ τὸν θυμὸν ἔσχε. (Plutarch, Caius Marius, chapter 2 1:2)
- ὁ δὲ Πλάτων οὐδὲν ἔργον ὁρῶν ἄρχοντοσ ἀγαθοῦ καὶ στρατηγοῦ στρατιᾶσ μὴ σωφρονούσησ μηδὲ ὁμοπαθούσησ, ἀλλὰ τὴν πειθαρχικὴν ἀρετὴν ὁμοίωσ τῇ βασιλικῇ νομίζων φύσεωσ γενναίασ καὶ τροφῆσ φιλοσόφου δεῖσθαι, μάλιστα τῷ πρᾴῳ καὶ φιλανθρώπῳ τὸ θυμοειδὲσ καὶ δραστήριον ἐμμελῶσ ἀνακεραννυμένησ, ἄλλα τε πάθη πολλὰ καὶ τὰ Ῥωμαίοισ συμπεσόντα μετὰ τὴν Νέρωνοσ τελευτὴν ἔχει μαρτύρια καὶ παραδείγματα τοῦ μηδὲν εἶναι φοβερώτερον ἀπαιδεύτοισ χρωμένησ καὶ ἀλόγοισ ὁρμαῖσ ἐν ἡγεμονίᾳ στρατιωτικῆσ δυνάμεωσ. (Plutarch, Galba, chapter 1 3:1)
- τοῦ δ’ ἤθουσ τὸ φιλότιμον οὐκ ἦν παντάπασι φιλονεικίασ καθαρὸν οὐδ’ ὀργῆσ ἀπηλλαγμένον ἀλλὰ καίπερ Ἐπαμεινώνδου βουλόμενοσ εἶναι μάλιστα ζηλωτήσ, τὸ δραστήριον καὶ συνετὸν αὐτοῦ καὶ ὑπὸ χρημάτων ἀπαθὲσ ἰσχυρῶσ ἐμιμεῖτο, τῷ δὲ πρᾴῳ καὶ βαθεῖ καὶ φιλανθρώπῳ παρὰ τὰσ πολιτικὰσ διαφορὰσ ἐμμένειν οὐ δυνάμενοσ δι’ ὀργὴν καὶ φιλονεικίαν μᾶλλον ἐδόκει στρατιωτικῆσ ἢ πολιτικῆσ ἀρετῆσ οἰκεῖοσ εἶναι, καὶ γὰρ ἐκ παίδων εὐθὺσ ἦν φιλοστρατιώτησ, καὶ τοῖσ πρὸσ τοῦτο χρησίμοισ μαθήμασιν ὑπήκουε προθύμωσ, ὁπλομαχεῖν καὶ ἱππεύειν. (Plutarch, Philopoemen, chapter 3 1:1)