Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στέγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: στέγω

Structure: στέγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cover closely, so as to keep water either out or in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στέγω στέγεις στέγει
Dual στέγετον στέγετον
Plural στέγομεν στέγετε στέγουσιν*
SubjunctiveSingular στέγω στέγῃς στέγῃ
Dual στέγητον στέγητον
Plural στέγωμεν στέγητε στέγωσιν*
OptativeSingular στέγοιμι στέγοις στέγοι
Dual στέγοιτον στεγοίτην
Plural στέγοιμεν στέγοιτε στέγοιεν
ImperativeSingular στέγε στεγέτω
Dual στέγετον στεγέτων
Plural στέγετε στεγόντων, στεγέτωσαν
Infinitive στέγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στεγων στεγοντος στεγουσα στεγουσης στεγον στεγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στέγομαι στέγει, στέγῃ στέγεται
Dual στέγεσθον στέγεσθον
Plural στεγόμεθα στέγεσθε στέγονται
SubjunctiveSingular στέγωμαι στέγῃ στέγηται
Dual στέγησθον στέγησθον
Plural στεγώμεθα στέγησθε στέγωνται
OptativeSingular στεγοίμην στέγοιο στέγοιτο
Dual στέγοισθον στεγοίσθην
Plural στεγοίμεθα στέγοισθε στέγοιντο
ImperativeSingular στέγου στεγέσθω
Dual στέγεσθον στεγέσθων
Plural στέγεσθε στεγέσθων, στεγέσθωσαν
Infinitive στέγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στεγομενος στεγομενου στεγομενη στεγομενης στεγομενον στεγομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στεγον έ̓στεγες έ̓στεγεν*
Dual ἐστέγετον ἐστεγέτην
Plural ἐστέγομεν ἐστέγετε έ̓στεγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστεγόμην ἐστέγου ἐστέγετο
Dual ἐστέγεσθον ἐστεγέσθην
Plural ἐστεγόμεθα ἐστέγεσθε ἐστέγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ πᾶν οὕτωσ ἀκριβῶσ φράσσεται, ὥστε καὶ ἀκοντιστὰσ ἄνωθεν καθάπερ ἐπὶ στέγησ διαθέοντασ δέχεσθαι, καὶ λίθου ἁμαξιαίουσ μὴ διαλύειν τὴν σύγκλεισιν, ἀλλὰ κατακυλιομένουσ τῇ ῥύμῃ ὑπερπίπτειν ἐσ τὸ δάπεδον. (Arrian, chapter 11 8:1)
  • εἰ δ’ αὐτὸν εἴσω τῆσδε λήψομαι στέγησ, παύσω κτυποῦντα θύρσον ἀνασείοντά τε κόμασ, τράχηλον σώματοσ χωρὶσ τεμών. (Euripides, episode 3:2)
  • ἃσ δ’ αὖ σὺ βάκχασ εἱρ͂ξασ, ἃσ συνήρπασασ κἄδησασ ἐν δεσμοῖσι πανδήμου στέγησ, φροῦδαί γ’ ἐκεῖναι λελυμέναι πρὸσ ὀργάδασ σκιρτῶσι Βρόμιον ἀνακαλούμεναι θεόν· (Euripides, episode 1:1)
  • πίτνει δ’ ἐσ πέδον, πρὸσ κίονα νῶτον πατάξασ, ὃσ πεσήμασι στέγησ διχορραγὴσ ἔκειτο κρηπίδων ἔπι. (Euripides, Heracles, episode, lyric 3:15)
  • ἐκκλῄσομεν σφᾶσ ἄλλον ἄλλοσε στέγησ. (Euripides, episode, anapests 4:28)

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION