οὐδαμόσε
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
οὐδαμόσε
Etym.: ou)damo/s, ou)damoi=의 부사형, Thuc., Plat.
- οὐ γὰρ ἀπεδήμησασ παῤ ἡμῶν οὐδαμόσε οὐδὲ εἶδεσ νὴ Δία τὰ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ὁποῖά ἐστι. (Lucian, 65:2)
- ἐπειδὰν γάρ τισ μισθωσάμενοσ τριηραρχίαν ἐκπλεύσῃ, πάντασ ἀνθρώπουσ ἄγει καὶ φέρει, καὶ τὰσ μὲν ὠφελίασ ἰδίᾳ καρποῦται, τὰσ δὲ δίκασ τούτων ὁ τυχὼν δίδωσιν ὑμῶν, καὶ μόνοισ ὑμῖν οὐδαμόσε ἔστιν ἄνευ κηρυκείου βαδίσαι διὰ τὰσ ὑπὸ τούτων ἀνδροληψίασ καὶ σύλασ κατεσκευασμένασ· (Demosthenes, Speeches 51-61, 17:2)
- ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ καὶ τὴν θυγατέρα ἔδωκα οὐδαμόσε ἔξω, ἀλλὰ τῷ ἀδελφιδῷ τῷ ἐμαυτοῦ, ὅπωσ, ἐὰν ὑγιαίνωσιν, καὶ οἱ ἐκ τούτων ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένουσ ὦσιν Ἁγνίᾳ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 114:5)
- οὐ γὰρ ἄν ποτε τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ἁπάντων διαφερόντωσ ἐν αὐτῇ ἐπεδήμεισ εἰ μή σοι διαφερόντωσ ἤρεσκεν, καὶ οὔτ’ ἐπὶ θεωρίαν πώποτ’ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξῆλθεσ, ὅτι μὴ ἅπαξ εἰσ Ἰσθμόν, οὔτε ἄλλοσε οὐδαμόσε, εἰ μή ποι στρατευσόμενοσ, οὔτε ἄλλην ἀποδημίαν ἐποιήσω πώποτε ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, οὐδ’ ἐπιθυμία σε ἄλλησ πόλεωσ οὐδὲ ἄλλων νόμων ἔλαβεν εἰδέναι, ἀλλὰ ἡμεῖσ σοι ἱκανοὶ ἦμεν καὶ ἡ ἡμετέρα πόλισ· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 57:1)
- οὐ γάρ πού τισ ἂν διαμάρτοι οὐδαμόσε μιᾶσ ὁδοῦ οὔσησ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 866:2)