Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στέγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: στέγω

Structure: στέγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cover closely, so as to keep water either out or in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στέγω στέγεις στέγει
Dual στέγετον στέγετον
Plural στέγομεν στέγετε στέγουσιν*
SubjunctiveSingular στέγω στέγῃς στέγῃ
Dual στέγητον στέγητον
Plural στέγωμεν στέγητε στέγωσιν*
OptativeSingular στέγοιμι στέγοις στέγοι
Dual στέγοιτον στεγοίτην
Plural στέγοιμεν στέγοιτε στέγοιεν
ImperativeSingular στέγε στεγέτω
Dual στέγετον στεγέτων
Plural στέγετε στεγόντων, στεγέτωσαν
Infinitive στέγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στεγων στεγοντος στεγουσα στεγουσης στεγον στεγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στέγομαι στέγει, στέγῃ στέγεται
Dual στέγεσθον στέγεσθον
Plural στεγόμεθα στέγεσθε στέγονται
SubjunctiveSingular στέγωμαι στέγῃ στέγηται
Dual στέγησθον στέγησθον
Plural στεγώμεθα στέγησθε στέγωνται
OptativeSingular στεγοίμην στέγοιο στέγοιτο
Dual στέγοισθον στεγοίσθην
Plural στεγοίμεθα στέγοισθε στέγοιντο
ImperativeSingular στέγου στεγέσθω
Dual στέγεσθον στεγέσθων
Plural στέγεσθε στεγέσθων, στεγέσθωσαν
Infinitive στέγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στεγομενος στεγομενου στεγομενη στεγομενης στεγομενον στεγομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στεγον έ̓στεγες έ̓στεγεν*
Dual ἐστέγετον ἐστεγέτην
Plural ἐστέγομεν ἐστέγετε έ̓στεγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστεγόμην ἐστέγου ἐστέγετο
Dual ἐστέγεσθον ἐστεγέσθην
Plural ἐστεγόμεθα ἐστέγεσθε ἐστέγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καθάπερ γὰρ σὺ στέγη ἐπὶ τοὺσ στύλουσ τῶν παίδων γενναίωσ ἱδρυμένη, ἀκλινὴσ ὑπήνεγκασ τὸν διὰ τῶν βασάνων σεισμόν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 17:3)
  • οὐκέτι τὸν τοιοῦτον οὔτε στέγῃ τισ ἐδέχετο οὔτε πυρὸσ ἢ ὕδατοσ ἐκοινώνει, ἀλλ’ ἔδει γῆν πρὸ γῆσ ἐλαύνεσθαι ὡσ ἀσεβῆ καὶ ἄθεον καὶ Ἐπικούρειον, ἥπερ ἦν ἡ μεγίστη λοιδορία. (Lucian, Alexander, (no name) 46:2)
  • πᾶσα δ’ ἐκτύπει στέγη. (Euripides, episode 2:4)
  • "συνέπιπτεν οὖν ἤδη καὶ ἡ στέγη κατέρρει, καὶ ὅλωσ οὐδεὶσ ἦν ὁ θαρρήσων παρελθεῖν εἰσ αὐτήν. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 25:4)
  • ἰδοὺ ἰδού, θύελλα σείει δῶμα, συμπίπτει στέγη. (Euripides, Heracles, choral, lyric2)

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION