뜻

2. 필요로 하다, 요구하다

1. to be rare, scarce, scanty
2. to lack or be in want of, to be in want

예문

• οὔ που σπανίζων τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου; (Euripides, episode25)

  (에우리피데스, episode25)

• ὡσ δ’ ἐσ Αὖλιν ἦλθεσ αὖθισ χὡ Πανελλήνων στρατόσ, οὐδὲν ἦσθ’, ἀλλ’ ἐξεπλήσσου τῇ τύχῃ τῇ τῶν θεῶν, οὐρίασ πομπῆσ σπανίζων· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:2)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:2)

• ἐγὼ γάρ, ὅστισ αὐτῷ μηδενὸσ συμβεβηκότοσ δεινοῦ, μηδὲ τῶν ἀναγκαίων σπανίζων, ἐν ταύτῃ τῇ σχέσει διάγει τὸν βίον, τοῦτον ἡγοῦμαι συνεορακέναι καὶ λελογίσθαι παρ’ αὑτῷ, ὅτι τοῖσ μὲν ἁπλῶσ, ὡσ πεφύκασι, βαδίζουσι καὶ φαιδροῖσ καὶ προσέλθοι τισ ἂν καὶ δεηθείη καὶ ἐπαγγείλειεν οὐδὲν ὀκνῶν, τοῖσ δὲ πεπλασμένοισ καὶ σκυθρωποῖσ ὀκνήσειέ τισ ἂν προσελθεῖν πρῶτον. (Demosthenes, Speeches 41-50, 107:2)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 107:2)

• ἐπεβάλετο μὲν οὖν πολιορκεῖν τοὺσ περὶ τὸν Κάσανδρον, σπανίζων δὲ τροφῆσ καὶ τὴν πολιορκίαν ὑπολαμβάνων ἔσεσθαι πολυχρόνιον ἠναγκάσθη μέροσ τῆσ δυνάμεωσ ἀπολιπεῖν κατὰ τὴν Ἀττικὴν τὸ δυνάμενον ἔχειν τὴν τοῦ σίτου χορηγίαν, ἡγουμένου τοῦ υἱοῦ Ἀλεξάνδρου, αὐτὸσ δὲ τὸ πλεῖστον τῆσ δυνάμεωσ ἀναλαβὼν παρῆλθεν εἰσ Πελοπόννησον, συναναγκάσων τοὺσ Μεγαλοπολίτασ πειθαρχεῖν τοῖσ βασιλεῦσιν, οἳ ἐτύγχανον μὲν τὰ Κασάνδρου φρονοῦντεσ καὶ διὰ τῆσ ὑπ’ Ἀντιπάτρου καθεσταμένησ ὀλιγαρχίασ διοικούμενοι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 68 3:2)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 68 3:2)

• ἐπείτε γὰρ ἁλόντεσ ἐκακώθησαν καὶ οἰκοφθορήθησαν, πᾶσ τισ τοῦ δήμου βίου σπανίζων καταπορνεύει τὰ θήλεα τέκνα. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 196 6:2)

  (헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 196 6:2)

유사 형태

• σπάνιον (79)
• σπανίως (77)
• σπάνιν (58)
• σπάνις (38)
• σπάνια (16)
• σπανίζειν (13)
• σπάνιος (12)
• σπάνιοι (10)
• σπανίους (10)
• σπανίων (9)
• σπάνιόν (8)
• σπανίζει (8)
• σπανιώτατα (5)
• σπανίζουσι (5)
• σπανίου (5)
• σπανίζοντα (5)
• Σπανίαν (5)
• σπανίζων (5)
• σπανίζουσα (5)
• σπανιώτερα (4)
• σπανίοις (4)
• σπανίῳ (4)
• σπάνιά (3)
• σπανίζεται (3)
• σπανίζομεν (3)
• σπανίας (2)
• Σπανίᾳ (2)
• σπανίσας (2)
• σπανία (2)
• σπανιώτερά (2)
• σπάνιοί (2)
• σπάνιός (2)
• σπανιάκις (1)
• σπανίσασα (1)
• σπανίζοι (1)
• σπανίζεις (1)
• σπανίζους (1)
• σπανιστὴ (1)
• σπανίζοιέν (1)
• σπανίζωσι (1)
• σπανιώτατ (1)
• σπανίζετε (1)
• σπανιζούσῃ (1)
• σπανίσῃ (1)
• σπανίζοιεν (1)
• σπάνι (1)
• σπανιεῖ (1)
• σπανιστοῖς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.