σκήπτω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σκήπτω
σκήψω
ἔσκηψα
ἔσκηφα
ἔσκημμαι
ἐσκήφθην
Structure:
σκήπτ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to prop, stay, press one thing against or upon another, (medium, passive voice) to prop oneself or lean upon a staff
- (with accusative) to put forward by way of support, allege by way of excuse
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δὲ οἱ πεντακισχίλιοι παρεγένοντο, τούτουσ ἀναλαβὼν καὶ τρισχιλίουσ τοὺσ σὺν ἐμαυτῷ στρατιώτασ, ἱππεῖσ δ’ ὀγδοήκοντα, τὴν πορείαν εἰσ Χαβωλὼ κώμην Πτολεμαί̈δοσ μεθόριον οὖσαν ἐποιησάμην, κἀκεῖ τὰσ δυνάμεισ συνεῖχον ἑτοιμάζεσθαι σκηπτόμενοσ ἐπὶ τὸν πρὸσ Πλάκιδον πόλεμον. (Flavius Josephus, 256:1)
- τῇ δ’ ὑστεραίᾳ βουλὴν συναγαγόντοσ Ἀντωνίου καί καλοῦντοσ αὐτόν οὐκ ἦλθεν, ἀλλὰ κατέκειτο μαλακῶσ ἔχειν ἐκ τοῦ κόπου σκηπτόμενοσ. (Plutarch, Cicero, chapter 43 4:2)
- καὶ ταῦτ’ οὐκ ἐχρῆν ἀγνοεῖν τὸν Ἐρασίστρατον, εἴπερ κἂν ὄναρ ποτὲ τοῖσ ἐκ τοῦ περιπάτου συνέτυχεν, ὥσπερ οὖν οὐδὲ τὰ περὶ τῆσ γενέσεωσ τῶν χυμῶν, ὑπὲρ ὧν οὐδὲν ἔχων εἰπεῖν οὐδὲ μέχρι τοῦ μετρίου πιθανὸν οἰέται παρακρούεσθαι σκηπτόμενοσ, ὡσ οὐδὲ χρήσιμοσ ὅλωσ ἐστὶν ἡ τῶν τοιούτων ἐπίσκεψισ. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 81)
- ὀρθωθεὶσ δ’ εὐνῆθεν, ἀκήριον ἠύτ’ ὄνειρον, βάκτρῳ σκηπτόμενοσ ῥικνοῖσ ποσὶν ᾖε θύραζε, τοίχουσ ἀμφαφόων· (Apollodorus, Argonautica, book 2 3:31)
- οὐ τὴν τύχην, ὥσπερ ἐχρῆν, ἀλλὰ τὴν ὑμετέραν ἐπιγράφει διάνοιαν, ἐπιβουλεύεσθαί θ’ ὑφ’ ὑμῶν σκηπτόμενοσ καὶ δεδιέναι, μὴ τὴν ἐλευθερίαν ἀφέλησθε ἢ τῆσ πατρίδοσ ἐκβάλητε, αὐτὸσ ἐφ’ ὑμῖν ταῦτα μηχανώμενοσ διατελεῖ, καὶ τὸ μὴ παθεῖν ὃ δεδοικέναι φησίν, οὐκ ἄλλῳ τινὶ φυλαττόμενοσ δῆλόσ ἐστιν, ἢ τῷ δρᾶσαι φθάσασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 50 4:2)
Derived
- ἀποσκήπτω (to hurl from above, to hurl, upon)
- ἐγκατασκήπτω (to fall upon, to break out among, to hurl down among or upon)
- ἐνσκήπτω (to hurl, dart in or upon, to fall in or on)
- ἐπισκήπτω (to make to lean upon, make to fall upon, impose on)
- κατασκήπτω (to rush down or fall upon, to fall on, to storm or importune)
- παρασκήπτω (to fall beside)
