ὑποβρύχιος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ὑποβρύχιος
ὑποβρύχιη
ὑποβρύχιον
Structure:
ὑποβρυχι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὑποβρύχιον ὤσειν μ’ ὑπολαμβάνουσιν. (Demades, On the Twelve Years, 63:1)
- τὴν γῆν, τὰ μὲν ὑποβρύχια, φωλεύοντα ἐν μυχῷ τῆσ ψάμμου, τὰ δὲ ἄνω ἐπιπολάζοντα, φύσαλοι καὶ ἀσπίδεσ καὶ ἔχιδναι καὶ κεράσται καὶ βουπρήστεισ καὶ ἀκοντίαι καὶ ἀμφίσβαιναι καὶ δράκοντεσ καὶ σκορπίων γένοσ διττόν, τὸ μὲν ἕτερον ἐπίγειόν τε καὶ πεζόν, ὑπέρμεγα καὶ πολυσφόνδυλον, θάτερον δὲ ἐναέριον καὶ πτηνόν, ὑμενόπτερον δὲ οἱᾶ ταῖσ ἀκρίσι καὶ τέττιξι καὶ νυκτερίσι τὰ πτερά. (Lucian, Dipsades 5:1)
- οἱ λοιποὶ δὲ τὸ ψυχροβαφὲσ κάρα δελφινίσαντεσ παρένεον ὑποβρύχιοι θαυμασίωσ. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 5:3)
- ^ τῶν δὲ ὑποβρυχίων τὰ σελάχια πολλὰ καὶ ὅσα ὀστράκινα τὸ δέρμα καὶ τεμάχη Ποντικὰ τῶν ἐκ σαργάνησ καὶ κωπαΐδεσ καὶ ὄρνισ σύντροφοσ καὶ ἀλεκτρυὼν ἤδη ἀπῳδὸσ καὶ ἰχθὺσ ἦν παράσιτοσ· (Lucian, Lexiphanes, (no name) 6:4)
- ἔφη δὲ ἀπὸ τῆσ Φάρου ἀπάραντασ οὐ πάνυ βιαίῳ πνεύματι ἑβδομαίουσ ἰδεῖν τὸν Ἀκάμαντα, εἶτα ζεφύρου ἀντιπνεύσαντοσ ἀπενεχθῆναι πλαγίουσ ἄχρι Σιδῶνοσ, ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόντασ δεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέασ διὰ τοῦ Αὐλῶνοσ ἐλθεῖν, ἔνθα δὴ παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίουσ δῦναι ἅπαντασ. (Lucian, 14:4)
- ἐγὼ δὲ τὰ μὲν ἄλλα ὑποβρύχιόσ εἰμι, ὡσ ἴστε, καὶ ἐν βυθῷ πολιτεύομαι κατ’ ἐμαυτόν, εἰσ ὅσον ἐμοὶ δυνατὸν σώζων τοὺσ πλέοντασ καὶ παραπέμπων τὰ πλοῖα καὶ τοὺσ ἀνέμουσ καταμαλάττων ὅμωσ δ’ οὖν ‐ μέλει γάρ μοι καὶ τῶν ἐνταῦθα ‐ φημὶ δεῖν τὸν Δᾶμιν τοῦτον ἐκποδὼν ποιήσασθαι, πρὶν ἐπὶ τὴν ἔριν ἥκειν, ἤτοι κεραυνῷ ἤ τινι ἄλλῃ μηχανῇ, μὴ καὶ ὑπέρσχῃ λέγων ‐ φὴσ γάρ, ὦ Ζεῦ, πιθανόν τινα εἶναι αὐτόν ἅμα γὰρ καὶ δείξομεν αὐτοῖσ ὡσ μετερχόμεθα τοὺσ τὰ τοιαῦτα καθ’ ἡμῶν διεξιόντασ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 24:1)
- ἵπποσ δὲ τῶν στρατηγικῶν ἐπιφανῶσ κεκοσμημένοσ βίᾳ συνεπισπάσασ τὸν ἡνίοχον εἰσ τὸ ῥεῖθρον ὑποβρύχιοσ ἠφανίσθη. (Plutarch, chapter 19 4:2)
- ἵκετο δ’ αὔτωσ οὔρεα καὶ πεδίον Νυσήιον, ἔνθ’ ἔτι νῦν περ κεῖται ὑποβρύχιοσ Σερβωνίδοσ ὕδασι λίμνησ. (Apollodorus, Argonautica, book 2 20:20)
- ἑτεροκρανίη τόδε μοῦνον καλέεται· οὐκ εὐήθεσ κακὸν, κἢν διαλείπῃ, κἢν σμικρὸν ἔμμεναι δοκέῃ· ἢν γὰρ ἐμπέσῃ κοτὲ ὀξέωσ, αἰσχρὰ καὶ δεινὰ πρήσσει· σπασμὸσ καὶ διαστροφὴ τοῦ προσώπου γίγνεται· ὀφθαλμοὶ ἢ ἀτενέεσ κέρασι ἴκελοι πεπήγασι, ἢ τῇδε κἀκεῖσε σπασμώδε εσ ἔνδον εἱλῶνται· σκοτόδινοσ · ὀφθαλμῶν ὑποβρύχιοσ πόνοσ ἄχρι μηνίγγων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 13)
- ἐπεὶ ταύτησ γε χάριν ᾤχετ’ ἂν ὑποβρύχιοσ ἐξ ἑνὸσ τοῦ περὶ Κάννασ πτώματοσ, ὅτε αὐτῇ ἀπὸ μὲν ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα καὶ τριακόσιοι περιελείφθησαν, ἀπὸ δὲ μυριάδων ὀκτὼ τῶν εἰσ τὸ κοινὸν στράτευμα καταγραφεισῶν ὀλίγῳ πλείουσ τρισχιλίων ἐσώθησαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 17 5:1)