Aristides, Aelius, Orationes, Ἀθηνᾶ 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 2:)

οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ ἕκαστα ὁ Ζεὺσ διεῖλεν, εἰ μὴ πάρεδρόν τε καὶ σύμβουλον τὴν Ἀθηνᾶν παρεκαθίσατο. καὶ γάρ τοι μόνη μὲν τὴν αἰγίδα δι’ αἰῶνοσ φορεῖ, μόνη δὲ τοῖσ τοῦ πατρὸσ ὅπλοισ εἰσ τὸν Ὁμηρικὸν πόλεμον κοσμεῖται· οἱᾶ δὲ ἐν αὐλῇ θαυματοποιῶν ἅμα τοῖσ αὐτοῖσ ὅ τε Ζεὺσ καὶ ἡ θεὸσ χρῆται. οὕτωσ δ’ ἐστὶν αἰδέσιμοσ τῷ πατρὶ καὶ πάντων κεκοινώνηκε καὶ τὰ πρεσβεῖα μόνη κατείληφεν, ὥστε καὶ τῶν ποιητῶν οὓσ ἂν μάλιστά τισ εἴποι τυχεῖν τῆσ θεοῦ, Ὅμηροσ μὲν τῆσ αἰγίδοσ αὐτῆσ μνησθεὶσ καὶ τοῦ τρῶσαι δαίμονοσ ἐπιχειρήσαντοσ λέγει σμερδαλέην, ἣν οὐδὲ Διὸσ δάμνησι κεραυνὸσ, λέγων ἀσφαλῶσ, ἐπειδή γε καὶ τῷ Διὶ τῶν σκηπτῶν καὶ κεραυνῶν πλείονοσ ἄξια τὰ παρὰ τῆσ Ἀθηνᾶσ. Πίνδαροσ δ’ αὖ φησι δεξιὰν κατὰ χεῖρα τοῦ πατρὸσ αὐτὴν καθεζομένην τὰσ ἐντολὰσ τοῖσ θεοῖσ ἀποδέχεσθαι. ἀγγέλου μὲν γάρ ἐστι μείζων, ἥ γε τῶν ἀγγέλων ἄλλοισ ἄλλα ἐπιτάττει πρώτη παρὰ τοῦ πατρὸσ παραλαμβάνουσα, ἀντ’ ἐξηγητοῦ τινοσ οὖσα τοῖσ θεοῖσ [καὶ εἰσαγωγέωσ, ὅταν καὶ τούτου δέῃ]. ἅτε δὲ ἐν κορυφῇ τε τοῦ Ὀλύμπου καὶ ἐκ κορυφῆσ τοῦ Διὸσ γενομένη πόλεών τε πασῶν τὰσ κορυφὰσ ἔχει κατὰ κράτοσ ὡσ ἀληθῶσ ᾑρηκυῖα καὶ τῶν ἀνθρώπων ὅσοι θεοφιλεῖσ οὐκ Ἄτη πατεῖ τὰσ κεφαλὰσ, Ἀθηνᾶ δὲ ἀνέχει καὶ ἐμβατεύει, τηροῦσα τὸ σύμβολον τῆσ αὑτῆσ γενέσεωσ. τὸ μὲν δὴ κράτοσ τῆσ θεοῦ τοσοῦτον ἐν οὐρανῷ καὶ γῇ. ὅσου δὲ ἀξία θεοῖσ τε καὶ ἀνθρώποισ ἐστί τε καὶ γεγένηται καὶ γενήσεται θεῶν μὲν ἂν παῖδεσ ἄμεινον εἴποιεν ὅσοι χορευταὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ, πειρατέον δὲ καὶ ἡμῖν ἀμωσγέπωσ εἰπεῖν, ποιηταῖσ τε ἄχρι τοῦ μετρίου προσχρωμένουσ καὶ τῷ λόγῳ τοσοῦτον ἐφιέντασ, ὡσ μὴ πολύ τι παρενεγκεῖν ἢ τὸν πάντα ἰσομέτρητον συμβῆναι τῷ ὀνείρατι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION