Sense

1. to prop, stay, press one thing against or upon another, (medium, passive voice) to prop oneself or lean upon a staff
2. (with accusative) to put forward by way of support, allege by way of excuse

Examples

• εἰπόντοσ δὲ τούτου ὅτι Πλαταιεὺσ εἰή, ἠρόμην ὁπόθεν δημοτεύοιτο, παραινέσαντόσ τινοσ τῶν παρόντων προσκαλέσασθαι καὶ πρὸσ τὴν φυλήν, ἧστινοσ εἶναι σκήπτοιτο. (Lysias, Speeches, 5:2)
• πίστισ δ’ ἀπορίασ οὐδὲ τοῖσ θνήσκουσιν ἦν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐκπνέοντασ οἱ λῃσταὶ διηρεύνων, μή τισ ὑπὸ κόλπον ἔχων τροφὴν σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὑτῷ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 219:1)

Similar forms

• σκῆπτρον (109)
• σκῆπτρα (50)
• Σκηπίωνος (46)
• Σκήψιος (41)
• Σκηπίων (36)
• σκῆψιν (33)
• Σκηπίωνα (32)
• σκήπτρῳ (24)
• Σκηπίωνι (22)
• σκήπτρου (17)
• σκηπτὸς (12)
• σκήψεως (12)
• σκήψεις (11)
• σκῆψις (9)
• σκήπτρων (7)
• σκῆπτρόν (7)
• σκῆπτρ (5)
• σκήπτροις (5)
• σκηπτὸν (5)
• σκήψει (5)
• Σκηψίων (4)
• σκήπωνι (4)
• Σκήψιός (4)
• σκηπτοῦ (4)
• σκηπανίῳ (4)
• σκήπτεται (4)
• Σκηψίου (3)
• Σκηψίᾳ (3)
• σκηπτοὺς (3)
• σκῆπτρά (3)
• Σκήψιον (2)
• σκήπτει (2)
• σκήπτοιτο (2)
• σκήψας (2)
• σκήψεων (2)
• Σκηπίωνας (2)
• σκῆψι[ν (1)
• σκήπτροιν (1)
• σκηπτῶν (1)
• σκήψεσι (1)
• σκήπτομαί (1)
• σκήψασα (1)
• σκηπάνιον (1)
• σκῆψίς (1)
• σκηπτόν (1)
• σκηπτῷ (1)
• σκηπτούχῳ (1)
• σκήψητε (1)
• Σκήψιοι (1)
• Σκηπίωσι (1)
• σκήπων (1)
• Σκηψίας (1)
• σκηπτοῦχε (1)
• σκήπωνος (1)
• σκήψῃ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary