Ancient Greek-English Dictionary Language

σκήπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σκήπτω σκήψω ἔσκηψα ἔσκηφα ἔσκημμαι ἐσκήφθην

Structure: σκήπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to prop, stay, press one thing against or upon another, (medium, passive voice) to prop oneself or lean upon a staff
  2. (with accusative) to put forward by way of support, allege by way of excuse

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκήπτω σκήπτεις σκήπτει
Dual σκήπτετον σκήπτετον
Plural σκήπτομεν σκήπτετε σκήπτουσιν*
SubjunctiveSingular σκήπτω σκήπτῃς σκήπτῃ
Dual σκήπτητον σκήπτητον
Plural σκήπτωμεν σκήπτητε σκήπτωσιν*
OptativeSingular σκήπτοιμι σκήπτοις σκήπτοι
Dual σκήπτοιτον σκηπτοίτην
Plural σκήπτοιμεν σκήπτοιτε σκήπτοιεν
ImperativeSingular σκήπτε σκηπτέτω
Dual σκήπτετον σκηπτέτων
Plural σκήπτετε σκηπτόντων, σκηπτέτωσαν
Infinitive σκήπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηπτων σκηπτοντος σκηπτουσα σκηπτουσης σκηπτον σκηπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκήπτομαι σκήπτει, σκήπτῃ σκήπτεται
Dual σκήπτεσθον σκήπτεσθον
Plural σκηπτόμεθα σκήπτεσθε σκήπτονται
SubjunctiveSingular σκήπτωμαι σκήπτῃ σκήπτηται
Dual σκήπτησθον σκήπτησθον
Plural σκηπτώμεθα σκήπτησθε σκήπτωνται
OptativeSingular σκηπτοίμην σκήπτοιο σκήπτοιτο
Dual σκήπτοισθον σκηπτοίσθην
Plural σκηπτοίμεθα σκήπτοισθε σκήπτοιντο
ImperativeSingular σκήπτου σκηπτέσθω
Dual σκήπτεσθον σκηπτέσθων
Plural σκήπτεσθε σκηπτέσθων, σκηπτέσθωσαν
Infinitive σκήπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηπτομενος σκηπτομενου σκηπτομενη σκηπτομενης σκηπτομενον σκηπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκήψω σκήψεις σκήψει
Dual σκήψετον σκήψετον
Plural σκήψομεν σκήψετε σκήψουσιν*
OptativeSingular σκήψοιμι σκήψοις σκήψοι
Dual σκήψοιτον σκηψοίτην
Plural σκήψοιμεν σκήψοιτε σκήψοιεν
Infinitive σκήψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηψων σκηψοντος σκηψουσα σκηψουσης σκηψον σκηψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκήψομαι σκήψει, σκήψῃ σκήψεται
Dual σκήψεσθον σκήψεσθον
Plural σκηψόμεθα σκήψεσθε σκήψονται
OptativeSingular σκηψοίμην σκήψοιο σκήψοιτο
Dual σκήψοισθον σκηψοίσθην
Plural σκηψοίμεθα σκήψοισθε σκήψοιντο
Infinitive σκήψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηψομενος σκηψομενου σκηψομενη σκηψομενης σκηψομενον σκηψομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκηφθήσομαι σκηφθήσῃ σκηφθήσεται
Dual σκηφθήσεσθον σκηφθήσεσθον
Plural σκηφθησόμεθα σκηφθήσεσθε σκηφθήσονται
OptativeSingular σκηφθησοίμην σκηφθήσοιο σκηφθήσοιτο
Dual σκηφθήσοισθον σκηφθησοίσθην
Plural σκηφθησοίμεθα σκηφθήσοισθε σκηφθήσοιντο
Infinitive σκηφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηφθησομενος σκηφθησομενου σκηφθησομενη σκηφθησομενης σκηφθησομενον σκηφθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σκηψα έ̓σκηψας έ̓σκηψεν*
Dual ἐσκήψατον ἐσκηψάτην
Plural ἐσκήψαμεν ἐσκήψατε έ̓σκηψαν
SubjunctiveSingular σκήψω σκήψῃς σκήψῃ
Dual σκήψητον σκήψητον
Plural σκήψωμεν σκήψητε σκήψωσιν*
OptativeSingular σκήψαιμι σκήψαις σκήψαι
Dual σκήψαιτον σκηψαίτην
Plural σκήψαιμεν σκήψαιτε σκήψαιεν
ImperativeSingular σκήψον σκηψάτω
Dual σκήψατον σκηψάτων
Plural σκήψατε σκηψάντων
Infinitive σκήψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηψᾱς σκηψαντος σκηψᾱσα σκηψᾱσης σκηψαν σκηψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκηψάμην ἐσκήψω ἐσκήψατο
Dual ἐσκήψασθον ἐσκηψάσθην
Plural ἐσκηψάμεθα ἐσκήψασθε ἐσκήψαντο
SubjunctiveSingular σκήψωμαι σκήψῃ σκήψηται
Dual σκήψησθον σκήψησθον
Plural σκηψώμεθα σκήψησθε σκήψωνται
OptativeSingular σκηψαίμην σκήψαιο σκήψαιτο
Dual σκήψαισθον σκηψαίσθην
Plural σκηψαίμεθα σκήψαισθε σκήψαιντο
ImperativeSingular σκήψαι σκηψάσθω
Dual σκήψασθον σκηψάσθων
Plural σκήψασθε σκηψάσθων
Infinitive σκήψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηψαμενος σκηψαμενου σκηψαμενη σκηψαμενης σκηψαμενον σκηψαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκήφθην ἐσκήφθης ἐσκήφθη
Dual ἐσκήφθητον ἐσκηφθήτην
Plural ἐσκήφθημεν ἐσκήφθητε ἐσκήφθησαν
SubjunctiveSingular σκήφθω σκήφθῃς σκήφθῃ
Dual σκήφθητον σκήφθητον
Plural σκήφθωμεν σκήφθητε σκήφθωσιν*
OptativeSingular σκηφθείην σκηφθείης σκηφθείη
Dual σκηφθείητον σκηφθειήτην
Plural σκηφθείημεν σκηφθείητε σκηφθείησαν
ImperativeSingular σκήφθητι σκηφθήτω
Dual σκήφθητον σκηφθήτων
Plural σκήφθητε σκηφθέντων
Infinitive σκηφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκηφθεις σκηφθεντος σκηφθεισα σκηφθεισης σκηφθεν σκηφθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σκηφα έ̓σκηφας έ̓σκηφεν*
Dual ἐσκήφατον ἐσκήφατον
Plural ἐσκήφαμεν ἐσκήφατε ἐσκήφᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐσκήφω ἐσκήφῃς ἐσκήφῃ
Dual ἐσκήφητον ἐσκήφητον
Plural ἐσκήφωμεν ἐσκήφητε ἐσκήφωσιν*
OptativeSingular ἐσκήφοιμι ἐσκήφοις ἐσκήφοι
Dual ἐσκήφοιτον ἐσκηφοίτην
Plural ἐσκήφοιμεν ἐσκήφοιτε ἐσκήφοιεν
ImperativeSingular έ̓σκηφε ἐσκηφέτω
Dual ἐσκήφετον ἐσκηφέτων
Plural ἐσκήφετε ἐσκηφόντων
Infinitive ἐσκηφέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσκηφως ἐσκηφοντος ἐσκηφυῑα ἐσκηφυῑᾱς ἐσκηφον ἐσκηφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ε͂̓σκημμαι έ̓σκηψαι έ̓σκηπται
Dual έ̓σκηφθον έ̓σκηφθον
Plural έ̓σκημμεθα έ̓σκηφθε ἐσκήφαται
ImperativeSingular έ̓σκηψο ἐσκήφθω
Dual έ̓σκηφθον ἐσκήφθων
Plural έ̓σκηφθε ἐσκήφθων
Infinitive έ̓σκηφθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσκημμενος ἐσκημμενου ἐσκημμενη ἐσκημμενης ἐσκημμενον ἐσκημμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰπόντοσ δὲ τούτου ὅτι Πλαταιεὺσ εἰή, ἠρόμην ὁπόθεν δημοτεύοιτο, παραινέσαντόσ τινοσ τῶν παρόντων προσκαλέσασθαι καὶ πρὸσ τὴν φυλήν, ἧστινοσ εἶναι σκήπτοιτο. (Lysias, Speeches, 5:2)
  • πίστισ δ’ ἀπορίασ οὐδὲ τοῖσ θνήσκουσιν ἦν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐκπνέοντασ οἱ λῃσταὶ διηρεύνων, μή τισ ὑπὸ κόλπον ἔχων τροφὴν σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὑτῷ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 219:1)

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION