σκήπτω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σκήπτω
σκήψω
ἔσκηψα
ἔσκηφα
ἔσκημμαι
ἐσκήφθην
Structure:
σκήπτ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to prop, stay, press one thing against or upon another, (medium, passive voice) to prop oneself or lean upon a staff
- (with accusative) to put forward by way of support, allege by way of excuse
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Σωκράτη μέντοι τὸν φιλόσοφον καὶ Μέτωνα τὸν ἀστρολόγον οὐδὲν ἐλπίσαι τῇ πόλει χρηστὸν ἀπὸ τῆσ στρατείασ ἐκείνησ λέγουσιν, ὁ μέν, ὡσ ἐοίκε, τοῦ συνήθουσ δαιμονίου γενομένου καὶ προσημαίνοντοσ, ὁ δὲ Μέτων εἴτε δείσασ ἐκ λογισμοῦ τὸ μέλλον εἴτε μαντικῆσ τινι τρόπῳ χρησάμενοσ ἐσκήψατο μεμηνέναι, καὶ λαβὼν δᾷδα καιομένην οἱο͂σ ἦν αὑτοῦ τὴν οἰκίαν ὑφάπτειν. (Plutarch, , chapter 17 4:1)
- αἰσθόμενοσ δὲ ὁ Εὐμενὴσ αὐτοὺσ ἀλλήλων μὲν καταφρονοῦντασ, αὐτὸν δὲ φοβουμένουσ καὶ παραφυλάττοντασ ἀνελεῖν, εἰ γένοιτο καιρόσ, ἐσκήψατο χρημάτων δεῖσθαι καὶ συνεδανείσατο τάλαντα πολλὰ παρὰ τῶν μάλιστα μισούντων αὐτόν, ἵνα καὶ πιστεύωσι καὶ ἀπέχωνται περὶ τῶν δανείων ἀγωνιῶντεσ· (Plutarch, chapter 13 6:1)
- καὶ ὡσ ἐσκήψατο ἀπολωλέναι ὁ Ἀριστοκλῆσ, ἀκούσατε τῶν μαρτυριῶν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 24:4)
- ἐπεὶ δὲ μακρόν τινα καὶ δυσχερῆ πόλεμον οἱ ἐν ἄστει περὶ τῆσ Σαλαμινίων νήσου Μεγαρεῦσι πολεμοῦντεσ ἐξέκαμον, καὶ νόμον ἔθεντο μήτε γράψαι τινὰ μήτ’ εἰπεῖν αὖθισ ὡσ χρὴ τὴν πόλιν ἀντιποιεῖσθαι τῆσ Σαλαμῖνοσ, ἢ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, βαρέωσ φέρων τὴν ἀδοξίαν ὁ Σόλων, καὶ τῶν νέων ὁρῶν πολλοὺσ δεομένουσ ἀρχῆσ ἐπὶ τὸν πὸλεμον, αὐτοὺσ δὲ μὴ θαρροῦντασ ἄρξασθαι διὰ τὸν νόμον, ἐσκήψατο μὲν ἔκστασιν τῶν λογισμῶν, καὶ λόγοσ εἰσ τὴν πόλιν ἐκ τῆσ οἰκίασ διεδόθη παρακινητικῶσ ἔχειν αὐτόν, ἐλεγεῖα δὲ κρύφα συνθεὶσ καὶ μελετήσασ ὥστε λέγειν ἀπὸ στόματοσ, ἐξεπήδησεν εἰσ τὴν ἀγορὰν ἄφνω πιλίδιον περιθέμενοσ. (Plutarch, , chapter 8 1:1)
- κἀκείνη φυλάττουσα τὰσ ὑποσχέσεισ γενομένησ αὐτῇ ταύτησ τῆσ θυγατρὸσ πρὸσ μὲν ἡμᾶσ ἐσκήψατο νεκρὸν τεκεῖν, τῇ δὲ Νομιτωρίᾳ δίδωσι τὸ παιδίον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 29 2:3)
Derived
- ἀποσκήπτω (to hurl from above, to hurl, upon)
- ἐγκατασκήπτω (to fall upon, to break out among, to hurl down among or upon)
- ἐνσκήπτω (to hurl, dart in or upon, to fall in or on)
- ἐπισκήπτω (to make to lean upon, make to fall upon, impose on)
- κατασκήπτω (to rush down or fall upon, to fall on, to storm or importune)
- παρασκήπτω (to fall beside)