σκήπτω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σκήπτω
σκήψω
ἔσκηψα
ἔσκηφα
ἔσκημμαι
ἐσκήφθην
Structure:
σκήπτ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to prop, stay, press one thing against or upon another, (medium, passive voice) to prop oneself or lean upon a staff
- (with accusative) to put forward by way of support, allege by way of excuse
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὥσθ’ ὑμῖν προσήκει μὴ ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ διὰ τοῦτο οὐκ ἀξιοῦντοσ βασανισθῆναι τὴν ἄνθρωπον, ὅτι αὐτὴν ἐλευθέραν ἐσκήπτετο εἶναι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον συκοφαντίαν καταγιγνώσκειν, ὅτι παραλιπὼν ἔλεγχον οὕτωσ ἀκριβῆ ἐξαπατήσειν ὑμᾶσ ῥᾳδίωσ ᾠήθη. (Lysias, Speeches, 19:1)
- Νεμέτωρ δὲ ᾔδει μὲν τὸ ἔργον, λογισμῷ δὲ κρείττονι τοῦ πάθουσ χρώμενοσ ἄγνοιαν ἐσκήπτετο εἰσ ἀκινδυνότερον ἀναβαλέσθαι χρόνον τὴν ὀργὴν βουλευσάμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 76 4:2)
- συνεὶσ δὲ τὴν διάνοιαν αὐτοῦ καὶ μισήσασ τὴν παλινπροδοσίαν ὁ Τύλλοσ οὐδὲν ἐξελέγχειν ᾤετο δεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἑώσ ἂν ὑφ’ ἑαυτῷ ποιήσηται τὸν ἄνδρα, ἀλλ’ ἐπαινεῖν τε τὴν ἀναχώρησιν αὐτοῦ τὴν ἐπὶ τὰ μετέωρα πρὸσ πολλοὺσ τῶν παρόντων ὡσ ἀπὸ παντὸσ τοῦ βελτίστου γενομένην ἐσκήπτετο καὶ τῶν ἱππέων μοῖράν τινα πέμψασ ὡσ αὐτὸν ἠξίου τελείαν ἀποδείξασθαι τὴν προθυμίαν, τοὺσ μὴ δυνηθέντασ εἰσ τὰ τείχη τῶν Φιδηναίων καταφεύγειν ἀλλ’ ἐσκεδασμένουσ ἀνὰ τὴν χώραν συχνοὺσ ὄντασ κελεύων διερευνώμενον ἀποκτείνειν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 26 3:1)
- καὶ μὲν δὴ κατὰ τύχην γε, ὦ Σώκρατεσ, λόγων ἐπελάβου παραπλησίων ὧν καὶ πρὶν ἡμᾶσ δεῦρ’ ἐλθεῖν διερωτῶντεσ αὐτὸν ἐτυγχάνομεν, ὁ δὲ ταὐτὰ ἅπερ πρὸσ σὲ νῦν καὶ τότε ἐσκήπτετο πρὸσ ἡμᾶσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 8:4)
- ἔπειτα γνώμην ἀποδειξαμένησ τῆσ γυναικὸσ μηδὲν ἔτι μαλακίζεσθαι μηδὲ κατοκνεῖν, ἀλλὰ καταβαλόντα τοὺσ λόγουσ ἐπὶ τὰ ἔργα χωρεῖν διαλλαγὰσ πρῶτον εὑρόμενον διὰ φίλων πρὸσ τὸν Τύλλιον, ἵνα πιστεύσασ ὡσ φίλῳ γεγονότι ἧττον αὐτὸν φυλάττοιτο, δόξασ δ’ αὐτὴν τὰ κράτιστα ὑποθέσθαι μετανοεῖν τε περὶ τῶν γεγονότων ἐσκήπτετο καὶ πολλὰ διὰ φίλων λιπαρῶν τὸν Τύλλιον ἠξίου συγγνώμονα γενέσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 38 2:1)
Derived
- ἀποσκήπτω (to hurl from above, to hurl, upon)
- ἐγκατασκήπτω (to fall upon, to break out among, to hurl down among or upon)
- ἐνσκήπτω (to hurl, dart in or upon, to fall in or on)
- ἐπισκήπτω (to make to lean upon, make to fall upon, impose on)
- κατασκήπτω (to rush down or fall upon, to fall on, to storm or importune)
- παρασκήπτω (to fall beside)
