- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκάζων?

Third declension Noun; Masculine Transliteration: skazōn

Principal Part: σκάζων σκάζοντος

Structure: σκαζοντ (Stem)

Sense

  1. (prosody) iambic verse with a spondee in the last place

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολὺς δὲ ὁ φθόνος, καί που καὶ διαβολή τις ἠρέμα ὑπεξανίσταται πρὸς ἄνδρα ἤδη τοὺς κατὰ σοῦ λόγους ἡδέως ἐνδεχόμενον ὁρᾷ γὰρ ἤδη σὲ μὲν ὑπὸ τῶν συνεχῶν πόνων ἐκτετρυχωμένον καὶ πρὸς τὴν θεραπείαν σκάζοντα καὶ ἀπηυδηκότα, τὴν: (Lucian, De mercede, (no name) 39:1)
  • καὶ πάλιν ὅτε τὸ σκέλος ἐπηρώθη, σκάζων συνεξώδευε τῷ βασιλεῖ . (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 542)
  • ἐπὶ ἑξαμέτρῳ ἐναλλὰξ τό τε κωμικὸν τετράμετρον δύο συλλαβαῖς λεῖπον καὶ τὸ Ἀρχιλόχειον σκάζον τρίμετρον πατρίδα κυδαίνων ἱερὴν πόλιν Ὦπις Ἀθανᾶς, τέκνον μελαίνης γῆς, χαρίεντας αὐλοὺς τούσδε σὺν Ἡφαίστῳ τελέσας, ἀνέθηκ Ἀφροδίτῃ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 13, chapter 201)
  • ἐπὶ τριμέτρῳ ἀρτίῳ ἐπῳδὸν τετράμετρον ἡρωικὸν κατὰ τὴν παρεσχάτην σκάζον τόξον μέν, ᾧ Γίγαντος ὤλεσας σθένος, ἴσχε βίης, Ἑκάεργ ἀνάσσων: (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 13, chapter 221)
  • ἐν ταῖς ἁψῖσι τῶν Βλαχερνῶν θεῖος Ιοὐστῖνος, Σοφίης πόσις, ᾧ πόρε Χριστὸς πάντα διορθοῦσθαι, καὶ κλέος ἐν πολέμοις, μητρὸς ἀπειρογάμοιο δόμον σκάζοντα νοήσας, σαθρὸν ἀποσκεδάσας τεῦξέ μιν ἀσφαλέως. (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 21)
  • ὁ μὲν δὴ τὸ καίριον τραῦμα λαβὼν εὐθὺς ἐτεθνήκει, ὁ δὲ τὴν ἰγνύαν τετρωμένος οὐκέτι βέβαιος ἦν ἑστάναι, σκάζων δὲ καὶ τὰ πολλὰ τῷ θυρεῷ διερειδόμενος ἀντεῖχεν ὅμως ἔτι καὶ μετὰ τοῦ περιλειπομένου τῶν ἀδελφῶν ἐπὶ τὸν ὑπομένοντα Ῥωμαῖον ἐχώρει, περιέστησάν τε αὐτὸν ὁ μὲν ἐξ ἐναντίας προσιών, ὁ δὲ κατὰ νώτου. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 20 1:1)
  • ἀλλ ὅτε δὴ κατὰ νῆας Ὀδυσσῆος θείοιο ἷξε θέων Πάτροκλος, ἵνά σφ ἀγορή τε θέμις τε ἠήν, τῇ δὴ καί σφι θεῶν ἐτετεύχατο βωμοί, ἔνθά οἱ Εὐρύπυλος βεβλημένος ἀντεβόλησε διογενὴς Εὐαιμονίδης κατὰ μηρὸν ὀϊστῷ σκάζων ἐκ πολέμου: (Homer, Iliad, Book 11 67:2)

Related

명사

형용사

동사

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION