- δοκεῖ γάρ μοι ὁ παλαιὸσ μῦθοσ καὶ Πρωτέα τὸν Αἰγύπτιον οὐκ ἄλλο τι ἢ ὀρχηστήν τινα γενέσθαι λέγειν, μιμητικὸν ἄνθρωπον καὶ πρὸσ πάντα σχηματίζεσθαι καὶ μεταβάλλεσθαι δυνάμενον, ὡσ καὶ ὕδατοσ ὑγρότητα μιμεῖσθαι καὶ πυρὸσ ὀξύτητα ἐν τῇ τῆσ κινήσεωσ σφοδρότητι καὶ λέοντοσ ἀγριότητα καὶ παρδάλεωσ θυμὸν καὶ δένδρου δόνημα, καὶ ὅλωσ ὅ τι καὶ θελήσειεν. (Lucian, De saltatione, (no name) 19:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 19:2)
- τοξόται δὲ πολλοὶ μὲν ἀνὰ τὸν βίον καὶ μεστοὶ τὰσ φαρέτρασ ποικίλων τε καὶ παντοδαπῶν λόγων, οὐ μὴν πάντεσ εὔστοχα τοξεύουσιν, ἀλλ’ οἱ μὲν αὐτῶν σφόδρα τὰσ νευρὰσ ἐπιτείναντεσ ἐντονώτερον τοῦ δέοντοσ ἀφιᾶσιν καὶ ἅπτονται μὲν καὶ οὗτοι, τὰ δὲ βέλη αὐτῶν οὐ μένει ἐν τῷ σκοπῷ, ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ σφοδρότητοσ διελθόντα καὶ παροδεύσαντα κεχηνυῖαν μόνον τῷ τραύματι τὴν ψυχὴν ἀπέλιπεν. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 36:2)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 36:2)
- ὅ τε γὰρ κτύποσ ἀμέλει ἐκπληκτικόσ, καὶ ὁ ἐξελιγμὸσ ἐν τῷ τοιῷδε εὐσχήμων φαίνεται, καὶ τοῖσ μὲν εὐστοχίασ τε καὶ σφοδρότητοσ ἐν τῷ ἀκοντισμῷ μελέτη γίγνεται, τοῖσ δὲ ἀσφαλείασ τε καὶ φυλακῆσ πρὸσ τοὺσ ἐπιόντασ. (Arrian, chapter 40 10:1)
(아리아노스, chapter 40 10:1)
- δὲ πάθη σφοδρότητεσ ὁρμῶν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:1)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:1)
- δὲ πάθη σφοδρότητεσ ὁρμῶν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 9:1)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 9:1)
- τάδε σοι περὶ τῶν ἰδεῶν καὶ ἀρετῶν ἐξ ὧν συνίσταται ὁ πολιτικὸσ λόγοσ, καὶ δι’ ὧν δοκιμάζεται, καὶ πολλοῦ ἄξιοσ προάγεται, ὥσπερ ἐκ μερῶν καθ’ ἕκαστον συντιθέμενοσ, πανταχόθεν ὁλόκληροσ καὶ τελείωσ ἔχων αὐτὸσ ἐν ἑαυτῷ, αἵτινεσ τοιαίδε καὶ τοσαίδε εἰσί, σεμνότησ, βαρύτησ, περιβολή, ἀξιοπιστία, σφοδρότησ, ἔμφασισ, δεινότησ, ἐπιμέλεια, γλυκύτησ, σαφήνεια καὶ καθαρότησ, βραχύτησ καὶ συντομία, κόλασισ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter Arg 2:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter Arg 2:1)
- σφοδρότησ δὲ γίνεται τριχῶσ, κατὰ γνώμην, κατὰ σχῆμα, κατὰ λέξιν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:1)
- σφοδρότησ δέ ἐστι καὶ ὅταν τισ ὑπεραγανακτῇ, οἱο͂ν τοῦτο μὲν γὰρ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ, τοῦτο γὰρ δὴ τοὔσχατόν ἐστι, καὶ πάλιν τῆσ ἐσχάτησ ὕβρεωσ οὐδὲν ἐλλείπει. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 5:1)
- κατὰ σχῆμα δὲ οὕτω γίνεται σφοδρότησ, ὅταν τισ ἐπιφορικοῖσ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, οἱο͂ν αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ καὶ ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 8:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 8:1)
- κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν, τουτέστι κατὰ λέξιν, σφοδρότησ γίνεται, ὅταν ὑπερβολὰσ ποιῇσ ἐν τῷ λόγῳ, οἱο͂ν πλούσιοσ, θρασύσ, μέγα φρονῶν, μέγα φθεγγόμενοσ, βίαιοσ, ἀναιδήσ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 11:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 11:1)
