뜻

1. 몸체, 몸, 육체, 시체
2. 얼굴, 낯, 용모

1. a limb, the limbs, body
2. the face, countenance

예문

• πάρες ἀπ ὀμμάτων πέπλον, ἀπόδικε, ῥέθος ἀελίῳ δεῖξον. (Euripides, Heracles, episode, lyric2)

  (에우리피데스, Heracles, episode, lyric2)

• αὐτὸν δ ἂν πύματόν με κύνες πρώτῃσι θύρῃσι ὠμησταὶ ἐρύωσιν, ἐπεὶ κέ τις ὀξέι χαλκῷ τύψασἠὲ βαλὼν ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 5:2)

  (플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 5:2)

• "τὰ δὲ ῥέθει ἄντα ἐοίκεν: (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29)

• ψυχὴ δ ἐκ ῥεθέων πταμένη Αἰ¨δόσδε βεβήκει, ὃν πότμον γοόωσα, λιποῦσ1 ἁδρότητα καὶ ἥβην καί μή μ ἀπολέσῃς ἀώρον: (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 2 26:1)

  (플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 2 26:1)

• νεφέλη δ ὀφρύων ὕπερ αἱματόεν ῥέθος αἰσχύνει, τέγγους εὐῶπα παρειάν. (Sophocles, Antigone, episode, anapests2)

  (소포클레스, Antigone, episode, anapests2)

• καἰ μέν σευ τὸ κάλον τις ἴδων ῥέθος αἰνέσαι, τῷ δ εὔθυς πλέον ἢ τριέτης ἐγένευ φίλος, τὸν πρῶτον δὲ φιλεῦντα τρίταιον ἐθήκαο. (Theocritus, Idylls, 12)

  (테오크리토스, Idylls, 12)

• ᾗ γὰρ ἂν ὄμμα ῥίψῃς, ὡς ἰξῷ τοῦτο προσαμπέχεται, τῇ μὲν γὰρ Θεόδωρος ἄγει ποτὶ πίονα σαρκὸς ἀκμὴν καὶ γυίων ἄνθος ἀκηράσιον τῇ δὲ Φιλοκλῆος χρύσεον ῥέθος, ὃς τὸ καθ ὕψος οὐ μέγας, οὐρανίη δ ἀμφιτέθηλε χάρις. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 932)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 932)

• τὸ δ ἔμπαλιν, ἐς τρίχας ἥξοι γήραος, ἐς ῥυτίδας σκληρὸν ἵκοιτο ῥέθος τίσειαν πολιαὶ τάδε δάκρυα: (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 2984)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 2984)

유사 형태

• ῥεθέων (9)
• ῥέθος (7)
• ῥέθει (1)
• ῥεθέεσσι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.