뜻

1. 몸체, 몸, 육체, 시체
2. 얼굴, 낯, 용모

1. a limb, the limbs, body
2. the face, countenance

예문

• αὐτὸν δ’ ἂν πύματόν με κύνεσ πρώτῃσι θύρῃσι ὠμησταὶ ἐρύωσιν, ἐπεὶ κέ τισ ὀξέι χαλκῷ τύψασἠὲ βαλὼν ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 5:2)

  (플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 5:2)

• ψυχὴ δ’ ἐκ ῥεθέων πταμένη Αἰ̈δόσδε βεβήκει, ὃν πότμον γοόωσα, λιποῦσ1’ ἁδρότητα καὶ ἥβην καί μή μ’ ἀπολέσῃσ ἀώρον· (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 2 26:1)

  (플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 2 26:1)

• Οἱ δ’ ἐπεὶ οὖν ἱμᾶσι διασταδὸν ἠρτύναντο, αὐτίκ’ ἀνασχόμενοι ῥεθέων προπάροιθε βαρείασ χεῖρασ, ἐπ’ ἀλλήλοισι μένοσ φέρον ἀντιόωντεσ. (Apollodorus, Argonautica, book 2 2:10)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:10)

• ὁππόταν ἐξενθὼν ἠρτημένον ἐν προθύροισι τοῖσι τεοῖσιν ἴδῃσ τὸν τλάμονα, μή με παρένθῃσ, στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον, ἐπισπείσασ δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τῶ σχοίνω με καὶ ἀμφίθεσ ἐκ ῥεθέων σῶν εἵματα καὶ κρύψόν με, τὸ δ’ αὖ πύματόν με φίλασον, κἂν νεκρῷ χάρισαι τὰ σὰ χείλεα. (Theocritus, Idylls, 24)

  (테오크리토스, Idylls, 24)

• ἀλλ’ ἄνεὠ ^ μὲν ἔκειτο, μεμυκὼσ χείλεα σιγῇ, σῶμά τε πυθόμενοσ καὶ ὀστέα καὶ χρόα καλόν, ψυχὴ δ’ ἐκ ῥεθέων πταμένη ἀίδόσδε κατῆλθεν, ἄρρητον δὲ φίλοισι γόον καὶ πένθοσ ἔθηκεν, ἐκ πάντων δὲ μάλιστα Μάρθῃ Μαρίῃ τε ὁμαίμοισ αὐτοκασιγνήταισ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 40 1:2)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 40 1:2)

유사 형태

• ῥεθέων (9)
• ῥέθος (7)
• ῥεθέεσσι (1)
• ῥέθει (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.