Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θριαμβεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θριαμβεύω

Structure: θριαμβεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qri/ambos

Sense

  1. to triumph
  2. to lead in triumph

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θριαμβεύω θριαμβεύεις θριαμβεύει
Dual θριαμβεύετον θριαμβεύετον
Plural θριαμβεύομεν θριαμβεύετε θριαμβεύουσιν*
SubjunctiveSingular θριαμβεύω θριαμβεύῃς θριαμβεύῃ
Dual θριαμβεύητον θριαμβεύητον
Plural θριαμβεύωμεν θριαμβεύητε θριαμβεύωσιν*
OptativeSingular θριαμβεύοιμι θριαμβεύοις θριαμβεύοι
Dual θριαμβεύοιτον θριαμβευοίτην
Plural θριαμβεύοιμεν θριαμβεύοιτε θριαμβεύοιεν
ImperativeSingular θριάμβευε θριαμβευέτω
Dual θριαμβεύετον θριαμβευέτων
Plural θριαμβεύετε θριαμβευόντων, θριαμβευέτωσαν
Infinitive θριαμβεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θριαμβευων θριαμβευοντος θριαμβευουσα θριαμβευουσης θριαμβευον θριαμβευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θριαμβεύομαι θριαμβεύει, θριαμβεύῃ θριαμβεύεται
Dual θριαμβεύεσθον θριαμβεύεσθον
Plural θριαμβευόμεθα θριαμβεύεσθε θριαμβεύονται
SubjunctiveSingular θριαμβεύωμαι θριαμβεύῃ θριαμβεύηται
Dual θριαμβεύησθον θριαμβεύησθον
Plural θριαμβευώμεθα θριαμβεύησθε θριαμβεύωνται
OptativeSingular θριαμβευοίμην θριαμβεύοιο θριαμβεύοιτο
Dual θριαμβεύοισθον θριαμβευοίσθην
Plural θριαμβευοίμεθα θριαμβεύοισθε θριαμβεύοιντο
ImperativeSingular θριαμβεύου θριαμβευέσθω
Dual θριαμβεύεσθον θριαμβευέσθων
Plural θριαμβεύεσθε θριαμβευέσθων, θριαμβευέσθωσαν
Infinitive θριαμβεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θριαμβευομενος θριαμβευομενου θριαμβευομενη θριαμβευομενης θριαμβευομενον θριαμβευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθριάμβευον ἐθριάμβευες ἐθριάμβευεν*
Dual ἐθριαμβεύετον ἐθριαμβευέτην
Plural ἐθριαμβεύομεν ἐθριαμβεύετε ἐθριάμβευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθριαμβευόμην ἐθριαμβεύου ἐθριαμβεύετο
Dual ἐθριαμβεύεσθον ἐθριαμβευέσθην
Plural ἐθριαμβευόμεθα ἐθριαμβεύεσθε ἐθριαμβεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Παῦλοσ Αἰμίλιοσ ἀπὸ Περσέωσ καὶ Μακεδόνων ἄτρωτον στρατὸν ἄγων καὶ νίκην ἄδακρυν θριαμβεύων μεγαλύνει τὴν Τύχην μεγαλύνει δὲ καὶ Καικίλιοσ Μέτελλοσ ὁ Μακεδονικόσ γέρων, ὑπὸ τεττάρων παίδων εον ὑπατικῶν ἐκκομιζόμενοσ, Κοΐντου Βαλεαρικοῦ καὶ Λευκίου Διαδημάτα καὶ Μάρκου Μετέλλου καὶ Γαϊού Καπραρίου, καὶ δυοῖν γαμβρῶν ὑπατικῶν καὶ θυγατριδῶν κοσμουμένων ἐπιφανέσιν ἀριστείαισ καὶ πολιτείαισ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 4 3:2)
  • καὶ Παῦλοσ Αἰμίλιοσ ἀπὸ Περσέωσ καὶ Μακεδόνων ἄτρωτον στρατὸν ἄγων καὶ νίκην ἄδακρυν θριαμβεύων μεγαλύνει τὴν Τύχην· (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 4 8:2)
  • ἠνία δὲ Πομπήιοσ αὑτὸν εὐημερῶν ἐν ἡγεμονίαισ καί πρὶν ἢ βουλῆσ μεταλαβεῖν θριαμβεύων καὶ Μᾶγνοσ, ὅπερ ἐστὶ μέγασ, ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀναγορευθείσ, καί ποτε καί φήσαντόσ τινοσ ὡσ Πομπήιοσ Μᾶγνοσ πρόσεισι, γελάσασ ἠρώτησεν ὀπηλίκοσ. (Plutarch, chapter 7 1:1)
  • ὅπου δ’, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ Λάδα λέγουσιν, ὁ ψόφοσ ἦν ὕσπληγοσ ἐν οὐάσιν,’ ἔνθα κἀστεφανοῦτο πρεσβεύων ἢ θριαμβεύων ἢ στρατηγῶν ἐπιφανῶσ, οὔθ’ οἱ φθονοῦντεσ; (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 10 6:1)
  • ὁ μὲν οὖν θριαμβεύων ἐπὶ τούτῳ Μάριοσ ἦν, ̣ (Plutarch, Sulla, chapter 3 3:2)

Synonyms

  1. to triumph

  2. to lead in triumph

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION