Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιπομπεύω?

Non-contract Verb; Transliteration: epipompeuō

Principal Part: ἐπιπομπεύω ἐπιπομπεύσω

Structure: ἐπι (Prefix) + πομπεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to triumph over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπομπεύω ἐπιπομπεύεις ἐπιπομπεύει
Dual ἐπιπομπεύετον ἐπιπομπεύετον
Plural ἐπιπομπεύομεν ἐπιπομπεύετε ἐπιπομπεύουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐπιπομπεύω ἐπιπομπεύῃς ἐπιπομπεύῃ
Dual ἐπιπομπεύητον ἐπιπομπεύητον
Plural ἐπιπομπεύωμεν ἐπιπομπεύητε ἐπιπομπεύωσι(ν)
OptativeSingular ἐπιπομπεύοιμι ἐπιπομπεύοις ἐπιπομπεύοι
Dual ἐπιπομπεύοιτον ἐπιπομπευοίτην
Plural ἐπιπομπεύοιμεν ἐπιπομπεύοιτε ἐπιπομπεύοιεν
ImperativeSingular ἐπιπόμπευε ἐπιπομπευέτω
Dual ἐπιπομπεύετον ἐπιπομπευέτων
Plural ἐπιπομπεύετε ἐπιπομπευόντων, ἐπιπομπευέτωσαν
Infinitive ἐπιπομπεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπομπευων ἐπιπομπευοντος ἐπιπομπευουσα ἐπιπομπευουσης ἐπιπομπευον ἐπιπομπευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπομπεύομαι ἐπιπομπεύει, ἐπιπομπεύῃ ἐπιπομπεύεται
Dual ἐπιπομπεύεσθον ἐπιπομπεύεσθον
Plural ἐπιπομπευόμεθα ἐπιπομπεύεσθε ἐπιπομπεύονται
SubjunctiveSingular ἐπιπομπεύωμαι ἐπιπομπεύῃ ἐπιπομπεύηται
Dual ἐπιπομπεύησθον ἐπιπομπεύησθον
Plural ἐπιπομπευώμεθα ἐπιπομπεύησθε ἐπιπομπεύωνται
OptativeSingular ἐπιπομπευοίμην ἐπιπομπεύοιο ἐπιπομπεύοιτο
Dual ἐπιπομπεύοισθον ἐπιπομπευοίσθην
Plural ἐπιπομπευοίμεθα ἐπιπομπεύοισθε ἐπιπομπεύοιντο
ImperativeSingular ἐπιπομπεύου ἐπιπομπευέσθω
Dual ἐπιπομπεύεσθον ἐπιπομπευέσθων
Plural ἐπιπομπεύεσθε ἐπιπομπευέσθων, ἐπιπομπευέσθωσαν
Infinitive ἐπιπομπεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπομπευομενος ἐπιπομπευομενου ἐπιπομπευομενη ἐπιπομπευομενης ἐπιπομπευομενον ἐπιπομπευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεπόμπευον ἐπεπόμπευες ἐπεπόμπευε(ν)
Dual ἐπεπομπεύετον ἐπεπομπευέτην
Plural ἐπεπομπεύομεν ἐπεπομπεύετε ἐπεπόμπευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεπομπευόμην ἐπεπομπεύου ἐπεπομπεύετο
Dual ἐπεπομπεύεσθον ἐπεπομπευέσθην
Plural ἐπεπομπευόμεθα ἐπεπομπεύεσθε ἐπεπομπεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ ἀλλοφύλους ἡγεμόνας οὐδὲ βαρβάρους βασιλεῖς κατηγωνισμένον, ἀνδρὸς δὲ Ῥωμαίων κρατίστου τύχαις κεχρημένου παῖδας καὶ γένος ἄρδην ἀνῃρηκότα ταῖς τῆς πατρίδος ἐπιπομπεύειν συμφοραῖς οὐ καλῶς εἶχεν, ἀγαλλόμενον ἐπὶ τούτοις ὧν μία καὶ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους ἀπολογία τὸ μετ ἀνάγκης πεπρᾶχθαι, καὶ ταῦτα πρότερον μήτε ἄγγελον μήτε γράμματα δημοσίᾳ πέμψαντα περὶ νίκης ἀπὸ τῶν ἐμφυλίων πολέμων, ἀλλ ἀπωσάμενον αἰσχύνῃ τὴν δόξαν. (Plutarch, Caesar, chapter 56 4:2)

Synonyms

  1. to triumph over

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION