Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πομπεύω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: pompeuō

Principal Part: πομπεύω

Structure: πομπεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: πομπή

Sense

  1. to conduct, escort, the escorting
  2. to lead a procession, to be led in triumph
  3. to march in a procession
  4. to abuse with ribald jests

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πομπεύω πομπεύεις πομπεύει
Dual πομπεύετον πομπεύετον
Plural πομπεύομεν πομπεύετε πομπεύουσι(ν)
SubjunctiveSingular πομπεύω πομπεύῃς πομπεύῃ
Dual πομπεύητον πομπεύητον
Plural πομπεύωμεν πομπεύητε πομπεύωσι(ν)
OptativeSingular πομπεύοιμι πομπεύοις πομπεύοι
Dual πομπεύοιτον πομπευοίτην
Plural πομπεύοιμεν πομπεύοιτε πομπεύοιεν
ImperativeSingular πόμπευε πομπευέτω
Dual πομπεύετον πομπευέτων
Plural πομπεύετε πομπευόντων, πομπευέτωσαν
Infinitive πομπεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πομπευων πομπευοντος πομπευουσα πομπευουσης πομπευον πομπευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πομπεύομαι πομπεύει, πομπεύῃ πομπεύεται
Dual πομπεύεσθον πομπεύεσθον
Plural πομπευόμεθα πομπεύεσθε πομπεύονται
SubjunctiveSingular πομπεύωμαι πομπεύῃ πομπεύηται
Dual πομπεύησθον πομπεύησθον
Plural πομπευώμεθα πομπεύησθε πομπεύωνται
OptativeSingular πομπευοίμην πομπεύοιο πομπεύοιτο
Dual πομπεύοισθον πομπευοίσθην
Plural πομπευοίμεθα πομπεύοισθε πομπεύοιντο
ImperativeSingular πομπεύου πομπευέσθω
Dual πομπεύεσθον πομπευέσθων
Plural πομπεύεσθε πομπευέσθων, πομπευέσθωσαν
Infinitive πομπεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πομπευομενος πομπευομενου πομπευομενη πομπευομενης πομπευομενον πομπευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπόμπευον ἐπόμπευες ἐπόμπευε(ν)
Dual ἐπομπεύετον ἐπομπευέτην
Plural ἐπομπεύομεν ἐπομπεύετε ἐπόμπευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπομπευόμην ἐπομπεύου ἐπομπεύετο
Dual ἐπομπεύεσθον ἐπομπευέσθην
Plural ἐπομπευόμεθα ἐπομπεύεσθε ἐπομπεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἤγοντο δὲ μετὰ πικρᾶς ἀνάγκης εἰς τὴν κατὰ μῆνα τοῦ βασιλέως γενέθλιον ἡμέραν ἐπὶ σπλαγχνισμόν. γενομένης δὲ Διονυσίων ἑορτῆς ἠναγκάζοντο οἱ Ἰουδαῖοι κισσοὺς ἔχοντες πομπεύειν τῷ Διονύσῳ. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:7)
  • παροῦσάν τε μιμοῦνται αὐτὴν καὶ ποθοῦσιν ἀπελθοῦσαν. καὶ ἐν τῷ αἰῶνι στεφανηφοροῦσα πομπεύει τὸν τῶν ἀμιάντων ἄθλων ἀγῶνα νικήσασα. (Septuagint, Liber Sapientiae 4:2)
  • Σέλευκος δ ἐν ταῖς Γλώσσαις Ἑλλωτίδα καλεῖσθαί φησι τὸν ἐκ μυρρίνης πλεκόμενον στέφανον, ὄντα τὴν περίμετρον πηχῶν κ , πομπεύειν τε ἐν τῇ τῶν Ἑλλωτίων ἑορτῇ, φασὶ δ ἐν αὐτῷ τὰ τῆς Εὐρώπης ὀστᾶ κομίζεσθαι, ἣν ἐκάλουν Ἑλλωτίδα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 227)
  • συνέτρεχον οὖν πρὸς τὴν θέαν ταύτην ἄνδρες, γυναῖκες, παῖδες, τὰ κάλλιστα προσδοκῶντες παρὰ Μιθριδάτου, ὁπότε Ἀθηνίων ὁ πένης καὶ τὰς ἐρανικὰς ποιησάμενος ἀκροάσεις διὰ τὸν βασιλέα σιληπορδῶν διὰ τῆς χώρας καὶ πόλεως πομπεύει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 1:2)
  • πομπεύει δὲ μέχρι νῦν ἐπὶ μνήμῃ τῶν τότε συμπτωμάτων κύων μὲν ἀνεσταυρωμένος, χὴν δὲ μάλα σεμνῶς ἐπὶ στρωμνῆς πολυτελοῦς καὶ φορείου καθήμενος. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 12 6:1)
  • ἀλλ εἴπερ Ἑρμοῦ τήνδε πομπεύω τέχνην βέβαιον, οὔ τι μὴ σφαλῶ γ ἐν σοί ποτε, τὸ μὴ οὐ τόδ ἄγγος ὡς ἔχει δεῖξαι φέρων, λόγων τε πίστιν ὧν λέγεις ἐφαρμόσαι. (Sophocles, Trachiniae, episode 3:1)

Synonyms

  1. to conduct

  2. to lead a procession

  3. to march in a procession

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION