- οἱ μὲν γὰρ χαμαὶ κυλινδοῦνται πολλάκις καὶ τὰς κεφαλὰς ἀράττουσι πρὸς τὸ ἔδαφος, ὁ δ εὐσχήμων καὶ καλὸς καὶ καθ ὑπερβολὴν ἐστεφανωμένος ὑψηλὸς πρόκειται καὶ μετέωρος ὥσπερ εἰς πομπὴν κεκοσμημένος. (Lucian, (no name) 12:3)
(루키아노스, (no name) 12:3)
- Οὐ πώποτε πομπὴν ἐγὼ μεγαλοπρεπεστέραν εἶδον ἐν τῇ θαλάττῃ, ἀφ᾿ οὗ γέ εἰμι καὶ πνέω. (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 11)
(루키아노스, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 11)
- Τίνα ταύτην λέγεις, ὦ Ζέφυρε, τὴν πομπήν· (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 13)
(루키아노스, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 13)
- καὶ μὴν καὶ ἐσθῆτος ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν ἐπιμεληθῆναι χρὴ πρὸς τὸ τοῦ θεραπευομένου ἀξίωμα, καὶ χρώματα αἱρεῖσθαι οἷς ἂν ἐκεῖνος ἥδηται, ὡς μὴ ἀπᾴδῃς μηδὲ προσκρούῃς βλεπόμενος, καὶ φιλοπόνως ἕπεσθαι, μᾶλλον δὲ ἡγεῖσθαι, ὑπὸ τῶν οἰκετῶν προωθούμενον καὶ ὥσπερ τινὰ πομπὴν ἀναπληροῦντα. (Lucian, De mercede, (no name) 10:4)
(루키아노스, De mercede, (no name) 10:4)
- ἐπειδὰν δέ ποτε διὰ μακροῦ τοῦ χρόνου Κρονίων ἢ Παναθηναίων ἐπιστάντων πέμπηταὶ τί σοι ἐφεστρίδιον ἄθλιον ἢ χιτώνιον ὑπόσαθρον, ἐνταῦθα μάλιστα πολλὴν δεῖ καὶ μεγάλην γενέσθαι τὴν πομπήν. (Lucian, De mercede, (no name) 37:1)
(루키아노스, De mercede, (no name) 37:1)
- τοιγάρτοι ἐκεῖνα ὁρῶντί μοι ἐδόκει ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος πομπῇ τινι μακρᾷ προσεοικέναι, χορηγεῖν δὲ καὶ διατάττειν ἕκαστα ἡ Τύχη, διάφορα καὶ ποικίλα τοῖς πομπευταῖς τὰ σχήματα προσάπτουσα: (Lucian, Necyomantia, (no name) 16:1)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:1)
- οἱ δὲ νῦν πλούσιοι πρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες, καὶ οὐκέτι το ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδείξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους: (Lucian, 42:1)
(루키아노스, 42:1)
- "καὶ γὰρ ἀρχὴν εἶχεν ἡ πομπὴ καθ ὃν ὁ προειρημένος ἀστήρ φαίνεται χρόνον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:95)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:95)
- "ἦν δ ἅπαντα ταῦτα χρυσᾶ, καὶ μετὰ ταῦτα Διὸς ἤγετο πομπὴ καὶ ἄλλων παμπόλλων θεῶν καὶ ἐπὶ πᾶσιν Ἀλεξάνδρου, ὃς ἐφ ἁρ´ματος ἐλεφάντων ἀληθινῶν ἐφέρετο χρυσοῦς, Νίκην καὶ Ἀθηνᾶν ἐξ ἑκατέρου μέρους ἔχων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:3)
- ταῦτα δὲ τὰ χρυσώματα ἐκτὸς ἦν τῶν ἐν τῇ τοῦ Διονύσου πομπῇ διενεχθέντων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:19)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:19)