뜻

1. a sending out or forth

예문

• καίτοι Περιάνδρου σχετλιώτερον οὐδὲν οὐδ’ ὠμότερον ἔργον ἱστορεῖται τῆσ ἐκπομπῆσ τῶν τριακοσίων ἐκείνων, οὓσ ἐξαρπάσασι καὶ διακωλύσασι παθεῖν ταῦτα Σαμίοισ ὀργίζεσθαί φησι καὶ μνησικακεῖν Κορινθίουσ ὥσπερ ὑβρισθέντασ. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 23 7:1)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 23 7:1)

• ὠνείδισται δέ μοι καὶ ἡ τῶν κληρούχων εἰσ Οὐολούσκουσ ἐκπομπή, ὅτι γῆν πολλὴν καὶ ἀγαθὴν οὐ τοῖσ πατρικίοισ οὐδὲ τοῖσ ἱππεῦσιν ἐχαρισάμην, ἀλλὰ τοῖσ ἀπόροισ ὑμῶν διένειμα· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 44 2:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 44 2:2)

• καὶ δὴ καὶ τό γε τέλοσ, ἂν πᾶσα ἀπορία περὶ τὴν ἀνίσωσιν τῶν πεντακισχιλίων καὶ τετταράκοντα οἴκων γίγνηται, ἐπίχυσισ δὲ ὑπερβάλλουσα ἡμῖν πολιτῶν διὰ φιλοφροσύνην τὴν τῶν συνοικούντων ἀλλήλοισ συμβαίνῃ καὶ ἀπορῶμεν, τὸ παλαιόν που ὑπάρχει μηχάνημα, ὃ πολλάκισ εἴπομεν, ἐκπομπὴ ἀποικιῶν, φίλη γιγνομένη παρὰ φίλων, ὧν ἂν ἐπιτήδειον εἶναι δοκῇ. (Plato, Laws, book 5 101:1)

  (플라톤, Laws, book 5 101:1)

• ἔγραφε δὲ καὶ τοῖσ Ῥοδίοισ ὑπὲρ τῆσ ἐκπομπῆσ. (Polybius, Histories, book 30, chapter 9 3:2)

  (폴리비오스, Histories, book 30, chapter 9 3:2)

유사 형태

• ἐκπομπῆς (2)
• ἐκπομπή (1)
• ἐκπομπὴ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.