- οἱ μὲν γὰρ χαμαὶ κυλινδοῦνται πολλάκισ καὶ τὰσ κεφαλὰσ ἀράττουσι πρὸσ τὸ ἔδαφοσ, ὁ δ’ εὐσχήμων καὶ καλὸσ καὶ καθ’ ὑπερβολὴν ἐστεφανωμένοσ ὑψηλὸσ πρόκειται καὶ μετέωροσ ὥσπερ εἰσ πομπὴν κεκοσμημένοσ. (Lucian, (no name) 12:3)
(루키아노스, (no name) 12:3)
- Οὐ πώποτε πομπὴν ἐγὼ μεγαλοπρεπεστέραν εἶδον ἐν τῇ θαλάττῃ, ἀφ̓ οὗ γέ εἰμι καὶ πνέω. (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 11)
(루키아노스, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 11)
- Τίνα ταύτην λέγεισ, ὦ Ζέφυρε, τὴν πομπήν; (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 13)
(루키아노스, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 13)
- καὶ μὴν καὶ ἐσθῆτοσ ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν ἐπιμεληθῆναι χρὴ πρὸσ τὸ τοῦ θεραπευομένου ἀξίωμα, καὶ χρώματα αἱρεῖσθαι οἷσ ἂν ἐκεῖνοσ ἥδηται, ὡσ μὴ ἀπᾴδῃσ μηδὲ προσκρούῃσ βλεπόμενοσ, καὶ φιλοπόνωσ ἕπεσθαι, μᾶλλον δὲ ἡγεῖσθαι, ὑπὸ τῶν οἰκετῶν προωθούμενον καὶ ὥσπερ τινὰ πομπὴν ἀναπληροῦντα. (Lucian, De mercede, (no name) 10:4)
(루키아노스, De mercede, (no name) 10:4)
- ἐπειδὰν δέ ποτε διὰ μακροῦ τοῦ χρόνου Κρονίων ἢ Παναθηναίων ἐπιστάντων πέμπηταὶ τί σοι ἐφεστρίδιον ἄθλιον ἢ χιτώνιον ὑπόσαθρον, ἐνταῦθα μάλιστα πολλὴν δεῖ καὶ μεγάλην γενέσθαι τὴν πομπήν. (Lucian, De mercede, (no name) 37:1)
(루키아노스, De mercede, (no name) 37:1)
- τοιγάρτοι ἐκεῖνα ὁρῶντί μοι ἐδόκει ὁ τῶν ἀνθρώπων βίοσ πομπῇ τινι μακρᾷ προσεοικέναι, χορηγεῖν δὲ καὶ διατάττειν ἕκαστα ἡ Τύχη, διάφορα καὶ ποικίλα τοῖσ πομπευταῖσ τὰ σχήματα προσάπτουσα· (Lucian, Necyomantia, (no name) 16:1)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:1)
- οἱ δὲ νῦν πλούσιοι πρὸσ ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντεσ, καὶ οὐκέτι το ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδείξεται Διόνικοσ ἐν τῇ πομπῇ, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺσ οἰκέτασ τοὺσ ἐμοὺσ ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένουσ· (Lucian, 42:1)
(루키아노스, 42:1)
- "καὶ γὰρ ἀρχὴν εἶχεν ἡ πομπὴ καθ’ ὃν ὁ προειρημένοσ ἀστήρ φαίνεται χρόνον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:95)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:95)
- "ἦν δ’ ἅπαντα ταῦτα χρυσᾶ, καὶ μετὰ ταῦτα Διὸσ ἤγετο πομπὴ καὶ ἄλλων παμπόλλων θεῶν καὶ ἐπὶ πᾶσιν Ἀλεξάνδρου, ὃσ ἐφ’ ἁρ́ματοσ ἐλεφάντων ἀληθινῶν ἐφέρετο χρυσοῦσ, Νίκην καὶ Ἀθηνᾶν ἐξ ἑκατέρου μέρουσ ἔχων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:3)
- ταῦτα δὲ τὰ χρυσώματα ἐκτὸσ ἦν τῶν ἐν τῇ τοῦ Διονύσου πομπῇ διενεχθέντων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:19)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:19)