Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκστρατεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκστρατεύω ἐκστρατεύσω

Structure: ἐκ (Prefix) + στρατεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to march out
  2. to take the field
  3. to have ended the campaign

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκστρατεύω ἐκστρατεύεις ἐκστρατεύει
Dual ἐκστρατεύετον ἐκστρατεύετον
Plural ἐκστρατεύομεν ἐκστρατεύετε ἐκστρατεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκστρατεύω ἐκστρατεύῃς ἐκστρατεύῃ
Dual ἐκστρατεύητον ἐκστρατεύητον
Plural ἐκστρατεύωμεν ἐκστρατεύητε ἐκστρατεύωσιν*
OptativeSingular ἐκστρατεύοιμι ἐκστρατεύοις ἐκστρατεύοι
Dual ἐκστρατεύοιτον ἐκστρατευοίτην
Plural ἐκστρατεύοιμεν ἐκστρατεύοιτε ἐκστρατεύοιεν
ImperativeSingular ἐκστράτευε ἐκστρατευέτω
Dual ἐκστρατεύετον ἐκστρατευέτων
Plural ἐκστρατεύετε ἐκστρατευόντων, ἐκστρατευέτωσαν
Infinitive ἐκστρατεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκστρατευων ἐκστρατευοντος ἐκστρατευουσα ἐκστρατευουσης ἐκστρατευον ἐκστρατευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκστρατεύομαι ἐκστρατεύει, ἐκστρατεύῃ ἐκστρατεύεται
Dual ἐκστρατεύεσθον ἐκστρατεύεσθον
Plural ἐκστρατευόμεθα ἐκστρατεύεσθε ἐκστρατεύονται
SubjunctiveSingular ἐκστρατεύωμαι ἐκστρατεύῃ ἐκστρατεύηται
Dual ἐκστρατεύησθον ἐκστρατεύησθον
Plural ἐκστρατευώμεθα ἐκστρατεύησθε ἐκστρατεύωνται
OptativeSingular ἐκστρατευοίμην ἐκστρατεύοιο ἐκστρατεύοιτο
Dual ἐκστρατεύοισθον ἐκστρατευοίσθην
Plural ἐκστρατευοίμεθα ἐκστρατεύοισθε ἐκστρατεύοιντο
ImperativeSingular ἐκστρατεύου ἐκστρατευέσθω
Dual ἐκστρατεύεσθον ἐκστρατευέσθων
Plural ἐκστρατεύεσθε ἐκστρατευέσθων, ἐκστρατευέσθωσαν
Infinitive ἐκστρατεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκστρατευομενος ἐκστρατευομενου ἐκστρατευομενη ἐκστρατευομενης ἐκστρατευομενον ἐκστρατευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκστρατεύειν δ’ αὐτῷ μέλλοντι ἐκ τῆσ χώρασ, εἴ τίσ τι ἔχει ἄσημον ἀργύριον ἢ χρυσίον, κελεῦσαι ἐνέγκαι πρὸσ αὑτόν· (Aristotle, Economics, Book 2 96:1)
  • ἐποιοῦντο κλωπείασ ἕνεκα καὶ λεηλασίασ εἰσ τὴν Λακωνικὴν ἐμβάλλοντεσ, εἴθισεν αὑτὸν πρῶτον μὲν ἐκστρατευόντων, ὕστατον δὲ ἀπερχομένων βαδίζειν. (Plutarch, Philopoemen, chapter 4 1:2)
  • ἐξεστρατεύοντο οὖν καὶ οὗτοι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 7 5:4)
  • ἐξεστρατεύοντο δὲ καὶ οἴκοθεν ἀπὸ τῶν πόλεων πασῶν οἱ ἐν ἡλικίᾳ, ἀναμεμιγμένοι δ’ ἦσαν ὑπὸ ἀνάγκησ τε καὶ φρονήματοσ καὶ οἱ γεγηρακότεσ· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 22 9:2)
  • οἱ δὲ αὐτοί τε ἐξεστρατεύοντο καὶ ὡσ τὴν Βοιωτίαν διώδευον οἱ Βοιωτοί σφισιν ἀνεμίχθησαν· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 23 17:3)

Synonyms

  1. to march out

  2. to take the field

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION