Sense

1. to make a campaign or serve together, to join or share in an expedition, with

Examples

• Ὀδυσσεὺσ τὸ μετὰ τοῦτο δῆθεν μεμηνώσ, ἅτε συστρατεύειν τοῖσ Ἀτρείδαισ μὴ θέλων πάρεισι δὲ οἱ πρέσβεισ ἤδη καλοῦντεσ, καὶ τὰ μὲν τῆσ ὑποκρίσεωσ πιθανὰ πάντα, ἡ ἀπήνη, τὸ τῶν ὑπεζευγμένων ἀσύμφωνον, ἡ ἄνοια τῶν δρωμένων· (Lucian, De Domo, (no name) 30:1)
• εὖ γε, συστράτευε μόνον, ὦ Χελιδόνιον, κατὰ τοῦ ἀλαζόνοσ Ἀρισταινέτου. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:15)
• πόλει γὰρ οὐδὲν ἥκομεν βλάβοσ, ἑνὸσ δ’ ἐπ’ ἀνδρὸσ σῶμα συστρατεύομεν, ὅν φασιν εἶναι Ζηνὸσ Ἀλκμήνησ τ’ ἄπο. (Euripides, Heracles, episode 1:2)
• ὁ δὲ Ἄρατοσ ἀπορρέων ἤδη τῆσ αὐλῆσ καὶ κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενοσ ἐκ τῆσ πρὸσ τὸν Φίλιππον συνηθείασ, διαβαίνοντοσ εἰσ Ἤπειρὸν αὐτοῦ καὶ δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο καὶ κατέμεινε, δεδιὼσ ἀναπλησθῆναι δόξησ πονηρᾶσ ἀφ’ ὧν ἐκεῖνοσ ἔπραττεν. (Plutarch, Aratus, chapter 51 1:1)
• τῶν δὲ πλεῖστον δυναμένων τότε τριῶν ἀνδρῶν, Κράσσου μὲν ἄντικρυσ Κικέρωνι πολεμοῦντοσ, Πομπηϊού δὲ θρυπτομένου πρὸσ ἀμφοτέρουσ, Καίσαροσ δὲ μέλλοντοσ εἰσ Γαλατίαν ἐξιέναι μετὰ στρατεύματοσ, ὑπὸ τοῦτον ὑποδὺσ ὁ Κικέρων, καίπερ οὐκ ὄντα φίλον, ἀλλ’ ὕποπτον ἐκ τῶν περὶ Κατιλίναν, ἠξίωσε πρεσβευτὴσ αὐτῷ συστρατεύειν. (Plutarch, Cicero, chapter 30 2:1)

Similar forms

• συστρατεύειν (42)
• συστρατεῦσαι (16)
• συστρατεύσας (5)
• συστρατεύσειν (5)
• συστρατευσομένους (3)
• συστρατεύων (3)
• συστρατευσόμενοι (3)
• συστρατεύοιτο (2)
• συστρατεύωσιν (2)
• συστρατευσόμενος (2)
• συστρατεύοιεν (2)
• συστρατεύσων (2)
• συστρατείας (1)
• συστρατεύουσι (1)
• συστρατεύσομαι (1)
• συστρατευσόμεθα (1)
• συστρατεύοντα (1)
• συστράτευε (1)
• συστρατευσομένων (1)
• συστρατεύομεν (1)
• συστρατεύεσθε (1)
• συστρατεύσασι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.