θρασύτης
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
θρασύτης
θρασύτες
Structure:
θρασυτη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- over-boldness, audacity
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοῖσ δὲ πολιτεύμασι τοῦ μὲν Νικίου πανοῦργον οὐδὲν οὐδὲ ἄδικον οὐδὲ βίαιον πρόσεστιν οὐδὲ θρασύτησ, ἀλλ’ ἐξηπατᾶτο μᾶλλον ὑπὸ Ἀλκιβιάδου καὶ τῷ δήμῳ προσῄει μετ’ εὐλαβείασ, τοῦ δὲ Κράσσου πολλὴν μὲν ἐν ταῖσ πρὸσ ἔχθραν καὶ φιλίαν μεταβολαῖσ ἀπιστίαν καὶ ἀνελευθερίαν κατηγοροῦσι, βίᾳ δ’ οὐδ’ αὐτὸσ ἠρνεῖτο τὴν ὑπατείαν μετιέναι, μισθωσάμενοσ ἄνδρασ τοὺσ Κάτωνι καὶ Δομιτίῳ τὰσ χεῖρασ προσοίσοντασ. (Plutarch, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 2 1:2)
- ἴσωσ μὲν γὰρ οὐδ’ ἄλλοτε καλῶσ ἔχον ἐστίν, αἰτηθέντοσ ἑτέρου, παρωσαμένουσ ἐκεῖνον αὐτοὺσ ἐπαγγέλλεσθαι δόξομεν γὰρ ἅμα καὶ τοῦτον ὡσ παρασχεῖν ὃ αἰτεῖται μὴ δυνάμενον, κἀκεῖνον ὡσ αἰτεῖν παρ’ ὧν δύναται λαβεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ὀνειδίζειν μάλιστα δ’ ὕβριν φέρει περὶ τὰσ ἀποκρίσεισ ἡ τοιαύτη προπέτεια καὶ θρασύτησ. (Plutarch, De garrulitate, section 19 2:3)
- δόξομεν γὰρ ἅμα καὶ τοῦτον ὡσ παρασχεῖν ὃ αἰτεῖται μὴ δυνάμενον, κἀκεῖνον ὡσ αἰτεῖν παρ’ ὧν δύναται λαβεῖν οὐκ ἐπιστάμενον, ὀνειδίζειν μάλιστα δ’ ὕβριν φέρει περὶ τὰσ ἀποκρίσεισ ἡ τοιαύτη προπέτεια καὶ θρασύτησ· (Plutarch, De garrulitate, section 19 6:1)
- καὶ τὸ βῆμα κατεῖχεν ὁ Δημοσθένησ, καὶ πρὸσ τοὺσ ἐν Ἀσίᾳ στρατηγοὺσ τοῦ βασιλέωσ ἔγραφε τὸν ἐκεῖθεν ἐπεγείρων πόλεμον Ἀλεξάνδρῳ, παῖδα καὶ Μαργίτην ἀποκαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ μέντοι τὰ περὶ τὴν χώραν θέμενοσ παρῆν αὐτὸσ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ εἰσ τὴν Βοιωτίαν, ἐξεκέκοπτο μὲν ἡ θρασύτησ τῶν Ἀθηναίων καὶ ὁ Δημοσθένησ ἀπεσβήκει, Θηβαῖοι δὲ προδοθέντεσ ὑπ’ ἐκείνων ἠγωνίσαντο καθ’ αὑτοὺσ καὶ τὴν πόλιν ἀπέβαλον. (Plutarch, Demosthenes, chapter 23 2:1)
- καὶ καλῶσ Ὅμηροσ εἰπών τοῦ δ’ ἀγαθοῦ οὔτ’ ἂρ τρέπεται χρὼσ οὔτε τι λίην ταρβεῖ τὸν φόβον οὐκ ἀφεῖλεν ἀλλὰ τὸν ἄγαν φόβον, ὅπωσ ἀνδρεία μὴ ἀπόνοια καὶ θαρραλεότησ μὴ θρασύτησ γένηται. (Plutarch, De virtute morali, section 12 15:1)