Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

θῆτα

Noun; Transliteration:

Principal Part: θῆτα

Theta, the 8th letter of the Euclidean alphabet (majuscule Θ, minuscule θ), classically denoting an aspirated t (tʰ) and usually romanized as "th".

ὅτι δὲ οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπέσχετο γραμμάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ Δέλτα καὶ τὸ Θῆτα καὶ τὸ Ζῆτα, μικροῦ δεῖν πάντα ἠδίκησε τὰ στοιχεῖα, αὐτά μοι κάλει τὰ ἀδικηθέντα γράμματα. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 10:2)
τοῦ Θῆτα δακρύοντοσ ^ καὶ τῆσ κεφαλῆσ τὰσ τρίχασ τίλλοντοσ ἐπὶ τῷ καὶ τῆσ κολοκύνθησ ἐστερῆσθαι· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 10:5)
αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα βίον κατάθηαι ἐπάρμενον ἔνδοθι οἴκου, θῆτά τ’ ἀοίκον ποιεῖσθαι καὶ ἄτεκνον ἔριθον δίζησθαι κέλομαι· (Hesiod, Works and Days, Book WD 66:3)
τιμήματι διεῖλεν εἰσ τέτταρα τέλη, καθάπερ διῄρητο καὶ πρότερον, εἰσ πεντακοσιομέδιμνον καὶ ἱππέα καὶ ζευγίτην καὶ θῆτα. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 7 3:1)
τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 812)

Theta
- ὖ ψιλόν (Upsilon, the 20th letter of the Euclidean alphabet, usually romanized as y or u.)
- ταῦ (Tau, the 19th letter of the Euclidean alphabet, usually romanized as t.)
- ()

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기