뜻

1. 법, 법률, 조례, 법칙, 법령
2. 조례, 법령, 결정

1. that which is laid down and established, a law, ordinance, the established law
2. an institution, ordinance

예문

• "θεσμόσ τε Ἀδραστείασ ὅδε, ἥτισ ἂν ψυχὴ θεῷ ξυνοπαδὸσ γενομένη· (Plutarch, De fato, section 13)

  (플루타르코스, De fato, section 13)

• "θεσμόσ τε Ἀδραστείασ ὅδε· (Plutarch, De fato, section 4 10:3)

  (플루타르코스, De fato, section 4 10:3)

• θεσμὸσ δὲ καὶ νόμοσ ὑπάρχει τῷ τὰ ἀκόλουθα τοῖσ γιγνομένοισ πολιτικῶσ διατετάχθαι. (Plutarch, De fato, section 4 11:4)

  (플루타르코스, De fato, section 4 11:4)

• ἤδη πυκνοὶ δ’ ᾄττουσιν Ἡφαίστου κύνεσ κούφωσ πρὸσ αἴθραν, οἷσ τό γίνεσθαί θ’ ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου συνῆψέ τισ μόνοισ ἀνάγκησ θεσμὸσ οὐχ ὁρώμενοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 2:4)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 2:4)

• καὶ ὁ μὲν ταῦτα ἀπεργαζόμενοσ θεσμὸσ νόμοσ ἂν ὀρθῶσ ὑμῖν εἰή κείμενοσ, ὄντωσ εὐδαίμονασ ἀποτελῶν τοὺσ χρωμένουσ· (Plato, Epistles, Letter 8 23:2)

  (플라톤, Epistles, Letter 8 23:2)

유사 형태

• θεσμὸν (28)
• θεσμοὺς (18)
• θεσμῶν (15)
• θεσμοῖς (13)
• θεσμὸς (10)
• θεσμόν (8)
• θεσμῷ (7)
• θέσμια (5)
• θεσμός (5)
• θέσμιον (4)
• θεσμοὶ (3)
• Θεσμοφόρω (2)
• θεσμοῖσιν (2)
• θέσμι (2)
• Θεσμίας (2)
• Θεσμοφόρῳ (2)
• θεσμὰ (2)
• θεσμούς (2)
• θέσμιος (1)
• Θεσμούσης (1)
• θεσμίοις (1)
• Θεσμοφόρι (1)
• θέσμιόν (1)
• Θεσμοῦσα (1)
• θεσμίων (1)
• θεσμοῖο (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.