Euripides, The Trojan Women, episode, lyric

(에우리피데스, The Trojan Women, episode, lyric)

<αἰαῖ,> τόδε τόδε, φίλαι Τρῳάδεσ, ὃ φόβοσ ἦν πάλαι. ἤδη κεκλήρωσθ’, εἰ τόδ’ ἦν ὑμῖν φόβοσ. αἰαῖ, τίν’ ἢ Θεσσαλίασ πόλιν ἢ Φθιάδοσ εἶπασ ἢ Καδμείασ χθονόσ; κατ’ ἄνδρ’ ἑκάστη κοὐχ ὁμοῦ λελόγχατε. τίν’ ἄρα τίσ ἔλαχε; τίνα πότμοσ εὐτυχὴσ Ἰλιάδων μένει; οἶδ’· ἀλλ’ ἕκαστα πυνθάνου, μὴ πάνθ’ ὁμοῦ. τοὐμὸν τίσ ἆρ’ ἔλαχε τέκοσ, ἔνεπε, τλάμονα Κασάνδραν; ἐξαίρετόν νιν ἔλαβεν Ἀγαμέμνων ἄναξ. ἦ τᾷ Λακεδαιμονίᾳ νύμφᾳ δούλαν; ἰώ μοί μοι. οὔκ, ἀλλὰ λέκτρων σκότια νυμφευτήρια. ἦ τὰν τοῦ Φοίβου παρθένον, ᾇ γέρασ ὁ χρυσοκόμασ ἔδωκ’ ἄλεκτρον ζόαν; ἔρωσ ἐτόξευσ’ αὐτὸν ἐνθέου κόρησ. ῥῖπτε, τέκνον, ζαθέουσ κλῇ‐ δασ καὶ ἀπὸ χροὸσ ἐνδυ‐ τῶν στεφέων ἱεροὺσ στολμούσ. οὐ γὰρ μέγ’ αὐτῇ βασιλικῶν λέκτρων τυχεῖν; τί δ’ ὃ νεοχμὸν ἀπ’ ἐμέθεν ἐλάβετε τέκοσ, ποῦ μοι; Πολυξένην ἔλεξασ, ἢ τίν’ ἱστορεῖσ; ταύταν· τῷ πάλοσ ἔζευξεν; τύμβῳ τέτακται προσπολεῖν Ἀχιλλέωσ. ὤμοι ἐγώ· τάφῳ πρόσπολον ἐτεκόμαν. ἀτὰρ τίσ ὅδ’ ἢ νόμοσ ἢ τί θέσμιον, ὦ φίλοσ, Ἑλλάνων; εὐδαιμόνιζε παῖδα σήν· ἔχει καλῶσ. τί τόδ’ ἔλακεσ; ἆρά μοι ἀέλιον λεύσσει; ἔχει πότμοσ νιν, ὥστ’ ἀπηλλάχθαι πόνων. τί δ’ ἁ τοῦ χαλκεομήστοροσ Ἕκτοροσ δάμαρ, Ἀνδρομάχα τάλαινα, τίν’ ἔχει τύχαν; καὶ τήνδ’ Ἀχιλλέωσ ἔλαβε παῖσ ἐξαίρετον. ἐγὼ δὲ τῷ πρόσπολοσ ἁ τριτοβάμονοσ χερὶ δευομένα βάκτρου γεραιῷ κάρᾳ; Ἰθάκησ Ὀδυσσεὺσ ἔλαχ’ ἄναξ δούλην σ’ ἔχειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION