- αἱματόεντα δὲ θεᾷ παρὰ Παλλάδι σώματα νεκρῶν γυψὶ φέρειν τέταται· (Euripides, The Trojan Women, episode, strophe 310)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, strophe 310)
- χρόνῳ δέ νιν βροτοὶ ῥαφῆναί φασιν ἐν μηρῷ Διόσ, ὄνομα μεταστήσαντεσ, ὅτι θεᾷ θεὸσ Ἥρᾳ ποθ’ ὡμήρευσε, συνθέντεσ λόγον. (Euripides, episode 9:6)
(에우리피데스, episode 9:6)
- ὅ τι γὰρ ἐνιαυτὸσ τέκοι κάλλιστον, ηὔξω φωσφόρῳ θύσειν θεᾷ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)
- ἥκουσιν ἐσ γῆν, κυανέαν Συμπληγάδα πλάτῃ φυγόντεσ, δίπτυχοι νεανίαι, θεᾷ φίλον πρόσφαγμα καὶ θυτήριον Ἀρτέμιδι. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode4)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode4)
- οὗτοσ δ’, ἐπείπερ πόλισ ἀναγκάζει τάδε, θεᾷ γενέσθω θῦμα χωρισθεὶσ σέθεν. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 4:7)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 4:7)
- ἀγχίμολον δέ σφ’ ἦλθε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη, καί σφεασ θαρσύνουσα ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 29:5)
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 29:5)
- ἐν γάρ σφιν μένοσ ἧκε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη αἰγίδ’ ἀνασσείσασα· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 32:4)
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 32:4)
- ἀλλ’ ἀνίκατον θεὰ ἔσχεν χόλον· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 8:2)
(바킬리데스, , epinicians, ode 5 8:2)
- ἐπεὶ τοίνυν, ὦ Κράτων, δεινήν τινα ταύτην κατηγορίαν ἐκ πολλοῦ, οἶμαι, παρεσκευασμένοσ κατηγόρηκασ ὀρχήσεών τε καὶ αὐτῆσ ὀρχηστικῆσ, καὶ προσέτι ἡμῶν γε τῶν χαιρόντων τῇ τοιαύτῃ θέᾳ ὡσ ἐπὶ φαύλῳ καὶ γυναικείῳ πράγματι μεγάλην σπουδὴν ποιουμένων, ἄκουσον ὅσον τοῦ ὀρθοῦ διημάρτηκασ καὶ ὡσ λέληθασ σεαυτὸν τοῦ μεγίστου τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀγαθῶν κατηγορῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 1:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 1:1)
- ὥστε ἔγωγε πυθόμενοσ ὡσ ἐπὶ τοιαύτῃ θέᾳ σχολάζοισ, οὐκ ᾐδέσθην μόνον ὑπὲρ σοῦ ἀλλὰ καὶ ἠνιάθην εἰ Πλάτωνοσ καὶ Χρυσίππου καὶ Ἀριστοτέλουσ ἐκλαθόμενοσ κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼσ τοῖσ τὰ ὦτα πτερῷ κνωμένοισ, καὶ ταῦτα μυρίων ἄλλων ὄντων ἀκουσμάτων καὶ θεαμάτων σπουδαίων, εἰ τούτων τισ δέοιτο, τῶν κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ τὰ ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆσ σεμνῆσ τραγῳδίασ καὶ τῆσ φαιδροτάτησ κωμῳδίασ, ἅπερ καὶ ἐναγώνια εἶναι ἠξίωται. (Lucian, De saltatione, (no name) 2:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 2:2)