- αἱματόεντα δὲ θεᾷ παρὰ Παλλάδι σώματα νεκρῶν γυψὶ φέρειν τέταται: (Euripides, The Trojan Women, episode, strophe 310)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, strophe 310)
- χρόνῳ δέ νιν βροτοὶ ῥαφῆναί φασιν ἐν μηρῷ Διός, ὄνομα μεταστήσαντες, ὅτι θεᾷ θεὸς Ἥρᾳ ποθ ὡμήρευσε, συνθέντες λόγον. (Euripides, episode 9:6)
(에우리피데스, episode 9:6)
- ὅ τι γὰρ ἐνιαυτὸς τέκοι κάλλιστον, ηὔξω φωσφόρῳ θύσειν θεᾷ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)
- ἥκουσιν ἐς γῆν, κυανέαν Συμπληγάδα πλάτῃ φυγόντες, δίπτυχοι νεανίαι, θεᾷ φίλον πρόσφαγμα καὶ θυτήριον Ἀρτέμιδι. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode4)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode4)
- οὗτος δ, ἐπείπερ πόλις ἀναγκάζει τάδε, θεᾷ γενέσθω θῦμα χωρισθεὶς σέθεν. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 4:7)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 4:7)
- ἀγχίμολον δέ σφ ἦλθε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη, καί σφεας θαρσύνουσα ἔπεα πτερόεντα προσηύδα: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 29:5)
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 29:5)
- ἐν γάρ σφιν μένος ἧκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη αἰγίδ ἀνασσείσασα: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 32:4)
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 32:4)
- ἀλλ ἀνίκατον θεὰ ἔσχεν χόλον: (Bacchylides, , epinicians, ode 5 8:2)
(바킬리데스, , epinicians, ode 5 8:2)
- ἐπεὶ τοίνυν, ὦ Κράτων, δεινήν τινα ταύτην κατηγορίαν ἐκ πολλοῦ, οἶμαι, παρεσκευασμένος κατηγόρηκας ὀρχήσεών τε καὶ αὐτῆς ὀρχηστικῆς, καὶ προσέτι ἡμῶν γε τῶν χαιρόντων τῇ τοιαύτῃ θέᾳ ὡς ἐπὶ φαύλῳ καὶ γυναικείῳ πράγματι μεγάλην σπουδὴν ποιουμένων, ἄκουσον ὅσον τοῦ ὀρθοῦ διημάρτηκας καὶ ὡς λέληθας σεαυτὸν τοῦ μεγίστου τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀγαθῶν κατηγορῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 1:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 1:1)
- ὥστε ἔγωγε πυθόμενος ὡς ἐπὶ τοιαύτῃ θέᾳ σχολάζοις, οὐκ ᾐδέσθην μόνον ὑπὲρ σοῦ ἀλλὰ καὶ ἠνιάθην εἰ Πλάτωνος καὶ Χρυσίππου καὶ Ἀριστοτέλους ἐκλαθόμενος κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼς τοῖς τὰ ὦτα πτερῷ κνωμένοις, καὶ ταῦτα μυρίων ἄλλων ὄντων ἀκουσμάτων καὶ θεαμάτων σπουδαίων, εἰ τούτων τις δέοιτο, τῶν κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ τὰ ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆς σεμνῆς τραγῳδίας καὶ τῆς φαιδροτάτης κωμῳδίας, ἅπερ καὶ ἐναγώνια εἶναι ἠξίωται. (Lucian, De saltatione, (no name) 2:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 2:2)
