Sense

1. a stumble, trip, false step
2. a failure, misfortune, defeat

Examples

• ὥστε τῷ μὲν τὰ πταίσματα τῆσ πατρίδοσ μαρτυρεῖν ὅτι καλῶσ ἔγνω, τὸν δὲ ὑπὸ τῶν κατορθωμάτων ἐλέγχεσθαι τοῦ παντὸσ ἐσφαλμένον. (Plutarch, Comparison of Pericles and Fabius Maximus, chapter 2 4:1)
• ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ πολλὰ συνέβη πταίσματα τοῖσ Σπαρτιάταισ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὧν ἦν τὸ περὶ Τεγύρασ μέγιστον, ὅπου πρῶτον ἐκ παρατάξεωσ κρατηθέντεσ ὑπὸ Θηβαίων ἡττήθησαν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 27 3:1)
• Πολλὰ φέρειν εἰώθε δέοσ θνητοῖσι βροτοῖσι πταίσματα τῆσ γνώμησ, Κύρνε, ταρασσομένησ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389723)
• ταῦτ’ ἐστὶ τὰ ἀνθρωπικὰ πταίσματα, τοῦτό ἐστιν ἡ πολιορκία, τοῦτό ἐστι κατασκαφή, ὅταν τὰ δόγματα τὰ ὀρθὰ καθαιρῆται, ὅταν ἐκεῖνα διαφθείρηται. (Epictetus, Works, book 1, 25:1)
• τὰ γὰρ ἡμέτερα πταίσματα τῆσ Ιοὐδαίων ἐστὶν ἀπονοίασ, τὰ δ’ ἐκείνων πάθη ταῖσ τε ὑμετέραισ ἀρεταῖσ καὶ ταῖσ τοῦ θεοῦ συνεργίαισ αὔξεται· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 45:1)

Similar forms

• πταῖσμα (60)
• πταίσματος (15)
• πταίσματι (9)
• πταίσαντες (8)
• πταίσματα (8)
• πταισμάτων (7)
• πταίσας (7)
• πταίσωσι (6)
• πταῖσαι (6)
• πταίσμασιν (5)
• πταίσαντος (5)
• πταίσαντας (5)
• πταίσμασι (4)
• πταίσωσιν (4)
• πταίσαντα (4)
• πταίσῃ (4)
• πταίσειαν (3)
• πταίσασι (3)
• πταίσῃς (3)
• πταισάντων (3)
• πταίσει (2)
• πταίσασιν (2)
• πταῖσαν (1)
• πταίσητέ (1)
• πταίσεις (1)
• πταίσωμέν (1)
• πταίσματός (1)
• πταίσαντί (1)
• πταίσειε (1)
• πταισθέντα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.