Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκόπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκόπτω προσκόψω

Structure: προς (Prefix) + κόπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike, against
  2. to stumble or strike against, to take offence at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκόπτω προσκόπτεις προσκόπτει
Dual προσκόπτετον προσκόπτετον
Plural προσκόπτομεν προσκόπτετε προσκόπτουσιν*
SubjunctiveSingular προσκόπτω προσκόπτῃς προσκόπτῃ
Dual προσκόπτητον προσκόπτητον
Plural προσκόπτωμεν προσκόπτητε προσκόπτωσιν*
OptativeSingular προσκόπτοιμι προσκόπτοις προσκόπτοι
Dual προσκόπτοιτον προσκοπτοίτην
Plural προσκόπτοιμεν προσκόπτοιτε προσκόπτοιεν
ImperativeSingular προσκόπτε προσκοπτέτω
Dual προσκόπτετον προσκοπτέτων
Plural προσκόπτετε προσκοπτόντων, προσκοπτέτωσαν
Infinitive προσκόπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκοπτων προσκοπτοντος προσκοπτουσα προσκοπτουσης προσκοπτον προσκοπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκόπτομαι προσκόπτει, προσκόπτῃ προσκόπτεται
Dual προσκόπτεσθον προσκόπτεσθον
Plural προσκοπτόμεθα προσκόπτεσθε προσκόπτονται
SubjunctiveSingular προσκόπτωμαι προσκόπτῃ προσκόπτηται
Dual προσκόπτησθον προσκόπτησθον
Plural προσκοπτώμεθα προσκόπτησθε προσκόπτωνται
OptativeSingular προσκοπτοίμην προσκόπτοιο προσκόπτοιτο
Dual προσκόπτοισθον προσκοπτοίσθην
Plural προσκοπτοίμεθα προσκόπτοισθε προσκόπτοιντο
ImperativeSingular προσκόπτου προσκοπτέσθω
Dual προσκόπτεσθον προσκοπτέσθων
Plural προσκόπτεσθε προσκοπτέσθων, προσκοπτέσθωσαν
Infinitive προσκόπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκοπτομενος προσκοπτομενου προσκοπτομενη προσκοπτομενης προσκοπτομενον προσκοπτομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ δὴ καὶ χεῖρον τοῖσ ἀδικοῦσιν ὅταν μὴ διδῶσι δίκην καὶ χρὴ δὴ κατὰ σὲ καὶ αὐτὸν ἑαυτοῦ κατήγορον ὅταν ἀδικήσῃ γίγνεσθαι καὶ παιδίων καὶ πατρὸσ αὐτοῦ, τοὺσ δ’ ἐχθροὺσ ἐᾶν, τί οὐ συνεύχει τοῖσ πολεμίοισ ἐπελθεῖν καὶ λαβεῖν τὴν πόλιν καὶ νὴ Δία τοὺσ μὲν ἐν ἡλικίᾳ πάντασ κατακόψαι καὶ ταῦτα πρὸσ τοῖσ βωμοῖσ, παῖδασ δὲ καὶ γυναῖκασ ἐξανδραποδίσασθαι πέρα, εἰ βούλει, Γαδείρων, τὰ δὲ ἱερὰ συλήσαντασ κατασκάψαι πάντα, μὴ λιπεῖν δὲ μηδὲ τοὺσ τάφουσ ἀθώουσ τῆσ ἑαυτῶν πλεονεξίασ, ἵν’ ἀδικήσαντεσ τὰ μέγιστα ἐν τοῖσ μεγίστοισ δὴ κακοῖσ ὦσι μὴ δόντεσ δίκην, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέχεισ τοῦ ταῦτα συμπράττειν ὥστε κωλύεισ, προσκόπτεισ, βίον ἐν τοῖσ ὅπλοισ εὑρ́ηκασ, ἵνα μή τι τοιοῦτον γένηται· (Aristides, Aelius, Orationes, 63:5)

Synonyms

  1. to strike

  2. to stumble or strike against

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION