Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκόπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκόπτω προσκόψω

Structure: προς (Prefix) + κόπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike, against
  2. to stumble or strike against, to take offence at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκόπτω προσκόπτεις προσκόπτει
Dual προσκόπτετον προσκόπτετον
Plural προσκόπτομεν προσκόπτετε προσκόπτουσιν*
SubjunctiveSingular προσκόπτω προσκόπτῃς προσκόπτῃ
Dual προσκόπτητον προσκόπτητον
Plural προσκόπτωμεν προσκόπτητε προσκόπτωσιν*
OptativeSingular προσκόπτοιμι προσκόπτοις προσκόπτοι
Dual προσκόπτοιτον προσκοπτοίτην
Plural προσκόπτοιμεν προσκόπτοιτε προσκόπτοιεν
ImperativeSingular προσκόπτε προσκοπτέτω
Dual προσκόπτετον προσκοπτέτων
Plural προσκόπτετε προσκοπτόντων, προσκοπτέτωσαν
Infinitive προσκόπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκοπτων προσκοπτοντος προσκοπτουσα προσκοπτουσης προσκοπτον προσκοπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκόπτομαι προσκόπτει, προσκόπτῃ προσκόπτεται
Dual προσκόπτεσθον προσκόπτεσθον
Plural προσκοπτόμεθα προσκόπτεσθε προσκόπτονται
SubjunctiveSingular προσκόπτωμαι προσκόπτῃ προσκόπτηται
Dual προσκόπτησθον προσκόπτησθον
Plural προσκοπτώμεθα προσκόπτησθε προσκόπτωνται
OptativeSingular προσκοπτοίμην προσκόπτοιο προσκόπτοιτο
Dual προσκόπτοισθον προσκοπτοίσθην
Plural προσκοπτοίμεθα προσκόπτοισθε προσκόπτοιντο
ImperativeSingular προσκόπτου προσκοπτέσθω
Dual προσκόπτεσθον προσκοπτέσθων
Plural προσκόπτεσθε προσκοπτέσθων, προσκοπτέσθωσαν
Infinitive προσκόπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκοπτομενος προσκοπτομενου προσκοπτομενη προσκοπτομενης προσκοπτομενον προσκοπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκόψω προσκόψεις προσκόψει
Dual προσκόψετον προσκόψετον
Plural προσκόψομεν προσκόψετε προσκόψουσιν*
OptativeSingular προσκόψοιμι προσκόψοις προσκόψοι
Dual προσκόψοιτον προσκοψοίτην
Plural προσκόψοιμεν προσκόψοιτε προσκόψοιεν
Infinitive προσκόψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκοψων προσκοψοντος προσκοψουσα προσκοψουσης προσκοψον προσκοψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκόψομαι προσκόψει, προσκόψῃ προσκόψεται
Dual προσκόψεσθον προσκόψεσθον
Plural προσκοψόμεθα προσκόψεσθε προσκόψονται
OptativeSingular προσκοψοίμην προσκόψοιο προσκόψοιτο
Dual προσκόψοισθον προσκοψοίσθην
Plural προσκοψοίμεθα προσκόψοισθε προσκόψοιντο
Infinitive προσκόψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκοψομενος προσκοψομενου προσκοψομενη προσκοψομενης προσκοψομενον προσκοψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέκοπτον προσέκοπτες προσέκοπτεν*
Dual προσεκόπτετον προσεκοπτέτην
Plural προσεκόπτομεν προσεκόπτετε προσέκοπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκοπτόμην προσεκόπτου προσεκόπτετο
Dual προσεκόπτεσθον προσεκοπτέσθην
Plural προσεκοπτόμεθα προσεκόπτεσθε προσεκόπτοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δ’ ὅλον, ὁρῶν τεθησαυρισμένον κατ’ αὐτοῦ παρὰ τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ τὸν φθόνον, ἐξέκλινε τὸ προσκόπτειν τισὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν, ἀντίταγμα κατασκευάζων τῇ τῶν εὐγενῶν ἀλλοτριότητι τὴν παρὰ τῶν πολλῶν εὔνοιαν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 36 4:2)
  • μὴ γένοιτο, εἰ μὴ ἐκεῖνο ὃ πεφύκαμεν, τὸν λόγον, τὰ δόγματα, τὰσ ἐνεργείασ, τὸ δὲ σῶμα μέχρι τοῦ καθαρίου, μέχρι τοῦ μὴ προσκόπτειν. (Epictetus, Works, book 4, 33:2)
  • τούτοισ μὲν οὖν τοῖσ ἐθισμοῖσ Ἀλέξανδροσ σπανίωσ ἐχρῆτο, τοῖσ δὲ προϋπάρχουσι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐνδιέτριβε, φοβούμενοσ τὸ προσκόπτειν τοῖσ Μακεδόσιν. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 77 9:2)
  • δῆλον ὡσ δυσαρεστεῖν καὶ προσκόπτειν εἰκὸσ τοὺσ συνόντασ καὶ συνιδόντασ τὴν γεγενημένην ἐκ τῶν γεννησάντων ἐπιμέλειαν καὶ κακοπάθειαν περὶ τὰ τέκνα καὶ τὴν τούτων θεραπείαν καὶ τροφήν. (Polybius, Histories, book 6, chapter 6 3:1)
  • καὶ μὴν ὅταν που πάλιν ἅτεροσ ὑπὸ θατέρου τυχὼν ἐπικουρίασ ἢ βοηθείασ ἐν τοῖσ δεινοῖσ μὴ νέμῃ τῷ σώσαντι χάριν, ἀλλά ποτε καὶ βλάπτειν ἐγχειρῇ τοῦτον, φανερὸν ὡσ εἰκὸσ τῷ τοιούτῳ δυσαρεστεῖσθαι καὶ προσκόπτειν τοὺσ εἰδότασ, συναγανακτοῦντασ μὲν τῷ πέλασ, ἀναφέροντασ δ’ ἐφ’ αὑτοὺσ τὸ παραπλήσιον. (Polybius, Histories, book 6, chapter 6 6:1)

Synonyms

  1. to strike

  2. to stumble or strike against

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION