Ancient Greek-English Dictionary Language

προπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προπίπτω προπεσοῦμαι προὔπεσον

Structure: προ (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall or throw oneself forward, to fall prostrate
  2. to rush forward, rush headlong
  3. to move forwards, advance before, to project
  4. to fall prostate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπίπτω προπίπτεις προπίπτει
Dual προπίπτετον προπίπτετον
Plural προπίπτομεν προπίπτετε προπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular προπίπτω προπίπτῃς προπίπτῃ
Dual προπίπτητον προπίπτητον
Plural προπίπτωμεν προπίπτητε προπίπτωσιν*
OptativeSingular προπίπτοιμι προπίπτοις προπίπτοι
Dual προπίπτοιτον προπιπτοίτην
Plural προπίπτοιμεν προπίπτοιτε προπίπτοιεν
ImperativeSingular προπίπτε προπιπτέτω
Dual προπίπτετον προπιπτέτων
Plural προπίπτετε προπιπτόντων, προπιπτέτωσαν
Infinitive προπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προπιπτων προπιπτοντος προπιπτουσα προπιπτουσης προπιπτον προπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπίπτομαι προπίπτει, προπίπτῃ προπίπτεται
Dual προπίπτεσθον προπίπτεσθον
Plural προπιπτόμεθα προπίπτεσθε προπίπτονται
SubjunctiveSingular προπίπτωμαι προπίπτῃ προπίπτηται
Dual προπίπτησθον προπίπτησθον
Plural προπιπτώμεθα προπίπτησθε προπίπτωνται
OptativeSingular προπιπτοίμην προπίπτοιο προπίπτοιτο
Dual προπίπτοισθον προπιπτοίσθην
Plural προπιπτοίμεθα προπίπτοισθε προπίπτοιντο
ImperativeSingular προπίπτου προπιπτέσθω
Dual προπίπτεσθον προπιπτέσθων
Plural προπίπτεσθε προπιπτέσθων, προπιπτέσθωσαν
Infinitive προπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προπιπτομενος προπιπτομενου προπιπτομενη προπιπτομενης προπιπτομενον προπιπτομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ᾧ μόνῳ ψεῦδοσ ἐμφύεται καὶ ἀπάτη, τὸ δοξάζειν καὶ προπίπτειν τὴν συγκατάθεσιν, εἶξιν οὖσαν ὑπ’ ἀσθενείασ τῷ φαινομένῳ, χρήσιμον δ’ οὐδὲν ἔχουσαν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 2612)
  • τοῦ προπίπτειν καὶ ἁμαρτάνειν ἀκαταλήπτοισ συγκατατιθεμένουσ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 47 27:1)
  • ταῦτα μὲν οὖν ἐν τοῖσ κατὰ μέροσ αἰεί τι πρὸσ ἀσφάλειαν ἐπεξευρίσκων καὶ διαλαμβάνων φυλακαῖσ τὸ πᾶν ἔθνοσ, ὡσ ἥκιστα μὲν ἀπ’ ἐξουσίασ εἰσ ταραχὰσ προπίπτειν, αἷσ καὶ μικροῦ κινήματοσ ἐγγενομένου συνεχὲσ ἐχρῶντο, λανθάνειν δὲ μηδ’ εἰ παρακινοῖεν ἐφεστηκότων αἰεί τινων πλησίον, οἳ καὶ γινώσκειν καὶ κωλύειν ἐδύναντο. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 352:1)
  • φανερὸν ὅτι τοὺσ δέκα πήχεισ προπίπτειν ἀνάγκη τὴν σάρισαν πρὸ τῶν σωμάτων ἑκάστου τῶν ὁπλιτῶν, ὅταν ἰῄ δι’ ἀμφοῖν τοῖν χεροῖν προβαλόμενοσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ. (Polybius, Histories, book 18, chapter 29 4:1)
  • ἐκ δὲ τούτου συμβαίνει τὰσ μὲν τοῦ δευτέρου καὶ τρίτου καὶ τετάρτου πλεῖον, τὰσ δὲ τοῦ πέμπτου ζυγοῦ σαρίσασ δύο προπίπτειν πήχεισ πρὸ τῶν πρωτοστατῶν, ἐχούσησ τῆσ φάλαγγοσ τὴν αὑτῆσ ἰδιότητα καὶ πύκνωσιν κατ’ ἐπιστάτην καὶ κατὰ παραστάτην, ὡσ Ὅμηροσ ὑποδείκνυσιν ἐν τούτοισ· (Polybius, Histories, book 18, chapter 29 5:1)
  • ἕλκεσθαι γὰρ αὐτὸ καὶ προπίπτεὶν εἰσ τὸ πρόσθεν ἄθρουν ὑπὸ τῆσ πάλιν ῥύμησ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 51 5:2)

Synonyms

  1. to fall or throw oneself forward

  2. to rush forward

  3. to move forwards

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION