Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προαιρέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: proaireō

Principal Part: προαιρέω προαιρήσω προεῖλον προῄρηκα

Structure: προ (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring forth, produce from one's stores
  2. to take away first
  3. to take away first for oneself, remove out of one's way
  4. to choose before or sooner than, prefer
  5. to prefer, to purpose or propose

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαίρω προαίρεις προαίρει
Dual προαίρειτον προαίρειτον
Plural προαίρουμεν προαίρειτε προαίρουσι(ν)
SubjunctiveSingular προαίρω προαίρῃς προαίρῃ
Dual προαίρητον προαίρητον
Plural προαίρωμεν προαίρητε προαίρωσι(ν)
OptativeSingular προαίροιμι προαίροις προαίροι
Dual προαίροιτον προαιροίτην
Plural προαίροιμεν προαίροιτε προαίροιεν
ImperativeSingular προαῖρει προαιρεῖτω
Dual προαίρειτον προαιρεῖτων
Plural προαίρειτε προαιροῦντων, προαιρεῖτωσαν
Infinitive προαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρων προαιρουντος προαιρουσα προαιρουσης προαιρουν προαιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαίρουμαι προαίρει, προαίρῃ προαίρειται
Dual προαίρεισθον προαίρεισθον
Plural προαιροῦμεθα προαίρεισθε προαίρουνται
SubjunctiveSingular προαίρωμαι προαίρῃ προαίρηται
Dual προαίρησθον προαίρησθον
Plural προαιρώμεθα προαίρησθε προαίρωνται
OptativeSingular προαιροίμην προαίροιο προαίροιτο
Dual προαίροισθον προαιροίσθην
Plural προαιροίμεθα προαίροισθε προαίροιντο
ImperativeSingular προαίρου προαιρεῖσθω
Dual προαίρεισθον προαιρεῖσθων
Plural προαίρεισθε προαιρεῖσθων, προαιρεῖσθωσαν
Infinitive προαίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρουμενος προαιρουμενου προαιρουμενη προαιρουμενης προαιρουμενον προαιρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαιρήσω προαιρήσεις προαιρήσει
Dual προαιρήσετον προαιρήσετον
Plural προαιρήσομεν προαιρήσετε προαιρήσουσι(ν)
OptativeSingular προαιρήσοιμι προαιρήσοις προαιρήσοι
Dual προαιρήσοιτον προαιρησοίτην
Plural προαιρήσοιμεν προαιρήσοιτε προαιρήσοιεν
Infinitive προαιρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρησων προαιρησοντος προαιρησουσα προαιρησουσης προαιρησον προαιρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαιρήσομαι προαιρήσει, προαιρήσῃ προαιρήσεται
Dual προαιρήσεσθον προαιρήσεσθον
Plural προαιρησόμεθα προαιρήσεσθε προαιρήσονται
OptativeSingular προαιρησοίμην προαιρήσοιο προαιρήσοιτο
Dual προαιρήσοισθον προαιρησοίσθην
Plural προαιρησοίμεθα προαιρήσοισθε προαιρήσοιντο
Infinitive προαιρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρησομενος προαιρησομενου προαιρησομενη προαιρησομενης προαιρησομενον προαιρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προῇρουν προῇρεις προῇρει(ν)
Dual προῄρειτον προῃρεῖτην
Plural προῄρουμεν προῄρειτε προῇρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προῃροῦμην προῄρου προῄρειτο
Dual προῄρεισθον προῃρεῖσθην
Plural προῃροῦμεθα προῄρεισθε προῄρουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρόηἱλον πρόηἱλες πρόηἱλε(ν)
Dual προῆἱλετον προήἱλετην
Plural προῆἱλομεν προῆἱλετε πρόηἱλον
ImperativeSingular προείλε προειλέτω
Dual προείλετον προειλέτων
Plural προείλετε προειλόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Εὐθύδικος προῃρεῖτο τὰς ὑπὲρ τοῦ δήμου πράξεις: (Dinarchus, Speeches, 39:3)
  • μετὰ δὲ τὴν ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίαν ἑνὸς δεῖ πεντηκοστῷ ἔτει, ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος, ὁ πρὸς Πελοποννησίους ἐνέστη πόλεμος, ἐν ᾧ κατακλεισθεὶς ὁ δῆμος ἐν τῷ ἄστει, καὶ συνεθισθεὶς ἐν ταῖς στρατείαις μισθοφορεῖν, τὰ μὲν ἑκὼν τὰ δὲ ἄκων προῃρεῖτο τὴν πολιτείαν διοικεῖν αὐτός. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 27 2:1)
  • ὁ δὲ πρεσβύτης ἠδικεῖτο τὰ μὲν πρῶτα τοῦ Οὐινίου κακῶς διοικοῦντος, ἃ δὲ αὐτὸς ὀρθῶς προῃρεῖτο διαβάλλοντος ἢ κωλύοντος: (Plutarch, Galba, chapter 17 1:1)
  • κραυγῆς δὲ γε- νομένης καὶ πολλοῦ συνδραμόντος ὄχλου κωλυόμενος ὅποι προῃρεῖτο τὴν κόρην ἄγειν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν παρα- γίνεται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 28 7:2)
  • οὗτος, αἰσθόμενος ὧν ἕνεκα τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτο Τίμαρχος οὑτοσὶ ἐπὶ τοῦ ἰατρείου, ἀργύριόν τι προαναλώσας ἀνέστησεν αὐτὸν καὶ ἔσχε παρ ἑαυτῷ, εὔσαρκον ὄντα καὶ νέον καὶ βδελυρὸν καὶ ἐπιτήδειον πρὸς τὸ πρᾶγμα ὃ προῃρεῖτο ἐκεῖνος μὲν πράττειν, οὗτος δὲ πάσχειν. (Aeschines, Speeches, , section 413)

Synonyms

  1. to bring forth

  2. to take away first

  3. to take away first for oneself

  4. to choose before or sooner than

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION