뜻

1. 동포, 사적인 사람, 남과 교류가 없는 사람, 촌사람

1. a citizen, a fellow-citizen, countryman
2. country's

예문

• Τροίη δ’ ὑψιδόμων πυλέων κληῖδασ ἀνεῖσα δέξατο νοστήσαντα τὸν ἀρχέκακον πολιήτην. (Colluthus, Rape of Helen, book 1202)

  (콜루토스, Rape of Helen, book 1202)

• ἐγενόμαν Ἀγαμέμνονοσ καί μ’ ἔτεκεν Κλυταιμήστρα στυγνὰ Τυνδάρεω κόρα, κικλήσκουσι δέ μ’ ἀθλίαν Ἠλέκτραν πολιῆται. (Euripides, choral, strophe 14)

  (에우리피데스, choral, strophe 14)

• τίπτε Δαρεῖοσ μὲν οὕ‐ τω τότ’ ἀβλαβὴσ ἐπῆν τόξαρχοσ πολιήταισ, Σουσίδαισ φίλοσ ἄκτωρ; (Aeschylus, Persians, choral, strophe 13)

  (아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 13)

• Δαμοτέλησ δ’ ὁ πατὴρ καρύσσετο σὺν πολιήταισ ἆραί με σταδίων ἢ νεκρὸν ἢ κολοβόν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 81 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 81 1:1)

• ἡμέτεροσ γὰρ κεῖνοσ ὁ χρύσεοσ ἦν πολιήτησ, εἴπερ Ἀθηναῖοι Σμύρναν ἀπῳκίσαμεν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 442 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 442 1:1)

• οὐ γὰρ δὴ κεῖνό γε ἐνδέξομαι ὅκωσ οὐκ εὐνοέει τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμενοσ καὶ τῷ ἐόντι, ὅτι πολιήτησ μὲν πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι φθονέει καὶ ἔστι δυσμενὴσ τῇ σιγῇ, οὐδ’ ἂν συμβουλευομένου τοῦ ἀστοῦ πολιήτησ ἀνὴρ τὰ ἄριστά οἱ δοκέοντα εἶναι ὑποθέοιτο, εἰ μὴ πρόσω ἀρετῆσ ἀνήκοι· (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 237 3:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 237 3:1)

유사 형태

• πολιήτας (13)
• πολιητέων (9)
• πολιήταις (5)
• πολιῆται (4)
• πολιήτης (3)
• πολιητᾶν (3)
• πολιήτην (2)
• πολιήτῃσι (2)
• πολιῆτιν (1)
• πολιήτιδα (1)
• πολιῆτα (1)
• πολιήτεω (1)
• πολιήτιδες (1)
• πολιήτῃ (1)
• πολιήτιδας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.