뜻

1. 가, 경계, 한계

1. a leap, bound
2. a beating or throbbing

예문

• καὶ μίαν ταύτην προαίρεσιν ἐπεποίητο ἐκείνουσ ἐπισκώπτειν καὶ τὴν Διονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶν, ἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντασ δεικνύουσα καὶ νεφέλαισ ξυνόντασ, ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήματα διαμετροῦντασ, ὡσ δῆθεν τὰ ἀέρια λεπτολογουμένουσ. (Lucian, Prometheus es in verbis 16:1)

  (루키아노스, Prometheus es in verbis 16:1)

• οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνο τὸ Φρύγιον τῆσ ὀρχήσεωσ εἶδοσ, τὸ παροίνιον καὶ συμποτικόν, μετὰ μέθησ γιγνόμενον ἀγροίκων πολλάκισ πρὸσ αὔλημα γυναικεῖον ὀρχουμένων σφοδρὰ καὶ καματηρὰ ^ πηδήματα, καὶ νῦν ἔτι ταῖσ ἀγροικίαισ ἐπιπολάζοντα,^ ὑπ’ ἀγνοίασ παρέλιπον, ἀλλ’ ὅτι μηδὲν ταῦτα τῇ νῦν ὀρχήσει κοινωνεῖ. (Lucian, De saltatione, (no name) 34:4)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 34:4)

• τὴν μὲν οὖν γε σύντονον κίνησιν τῆσ ὀρχηστικῆσ καὶ στροφὰσ αὐτῆσ καὶ περιαγωγὰσ καὶ πηδήματα καὶ ὑπτιασμοὺσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ τερπνὰ εἶναι συμβέβηκεν ὁρῶσιν, τοῖσ δὲ ἐνεργοῦσιν αὐτοῖσ ὑγιεινότατα· (Lucian, De saltatione, (no name) 71:3)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 71:3)

• χεῖρα δ’ ἐμπλέξασ’ ἐμὴν σχήσω σε πηδᾶν δυστυχῆ πηδήματα. (Euripides, episode 2:8)

  (에우리피데스, episode 2:8)

• καὶ γὰρ πολιὰ τοῦ λέγοντοσ καὶ πλάσμα καὶ ὀφρῦσ καὶ περιαυτολογία, μάλιστα δ’ αἱ κραυγαὶ καὶ οἱ θόρυβοι καὶ τὰ πηδήματα τῶν παρόντων συνεκπλήττει τὸν ἄπειρον ἀκροατὴν καὶ νέον ὥσπερ ὑπὸ ῥεύματοσ παραφερόμενον. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 7 7:1)

  (플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 7 7:1)

유사 형태

• πηδήματα (10)
• πηδήματι (4)
• πήδημα (4)
• πηδήσας (4)
• πηδῆσαι (3)
• πήδημ (3)
• πηδήσεται (2)
• πηδήσει (2)
• πηδήματος (2)
• πηδήσεις (2)
• πήδησιν (2)
• πήδησε (2)
• πήδη‐ (1)
• πήδησαν (1)
• πηδήσειεν (1)
• πηδήσι (1)
• πηδήσασα (1)
• πηδήσεών (1)
• πήδησεν (1)
• πηδήσῃ (1)
• πηδήσεων (1)
• πηδήμασιν (1)
• πηδήσεως (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.