Ancient Greek-English Dictionary Language

πένταθλος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πένταθλος πένταθλη πένταθλον

Structure: πενταθλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who practises the pe/ntaqlon or conquers therein

Examples

  • πεντάθλου γάρ τινοσ ἀκοντίῳ πατάξαντοσ Ἐπίτιμον τὸν Φαρσάλιον ἀκουσίωσ καὶ κατακτείναντοσ, ἡμέραν ὅλην ἀναλῶσαι μετὰ Πρωταγόρου διαποροῦντα πότερον τὸ ἀκόντιον ἢ τὸν βαλόντα μᾶλλον ἢ τοὺσ ἀγωνοθέτασ κατὰ τὸν ὀρθότατον λόγον αἰτίουσ χρὴ τοῦ πάθουσ ἡγεῖσθαι. (Plutarch, , chapter 36 3:1)
  • καὶ τὴν μὲν ἱπποδρομίαν ἤδη ἐπεποιήκεσαν καὶ τὰ δρομικὰ τοῦ πεντάθλου· (Xenophon, Hellenica, , chapter 4 39:2)
  • ἑλόμενοι δ’ ἡγεμόνασ τοὺσ οἰκείουσ τοῦ Πεντάθλου Γόργον καὶ Θέστορα καὶ Ἐπιθερσίδην, ἀπέπλεον διὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγουσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 9 3:3)
  • πεντάθλου γὰρ παιδὸσ εἶναί οἱ κατὰ δίσκον μάλιστα τὰ ἐπὶ τοῖσ γόνασιν ὀστᾶ, καλουμένασ δὲ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν μύλασ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 35 7:2)
  • κεῖται δὲ χαλκοῦσ ἀνὴρ ἐντὸσ τοῦ περιβόλου Γρανιανὸσ Σικυώνιοσ, ὃσ νίκασ ἀνείλετο Ὀλυμπίασι δύο μὲν πεντάθλου καὶ σταδίου τὴν τρίτην, διαύλου δὲ ἀμφότερα καὶ γυμνὸσ καὶ μετὰ τῆσ ἀσπίδοσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 11 13:6)
  • Τιμοξ[ένου πα]ιδὶ σὺν κώ[μοισ ἁμαρ‐ τ[έ]ο]ιτε πεντ[άθλου ϝέκατι. (Bacchylides, , epinicians, ode 9 12:7)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION