Ancient Greek-English Dictionary Language

πένταθλος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πένταθλος πένταθλη πένταθλον

Structure: πενταθλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who practises the pe/ntaqlon or conquers therein

Examples

  • τοῦ μέντοι ἄθλου ἐκστῆναι τῷ μετ’ αὐτὸν κριθέντι Καλαμόδρυι τῷ Κυζικηνῷ ἀθλητῇ, καὶ Τιμοκρέων δ’ ὁ Ῥόδιοσ ποιητὴσ καὶ ἀθλητὴσ πένταθλοσ ἄδην ἔφαγε καὶ ἔπιεν, ὡσ τὸ ἐπὶ τοῦ τάφου αὐτοῦ ἐπίγραμμα δηλοῖ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 92)
  • ὁ γὰρ δυνάμενοσ τὰ σκέλη ῥιπτεῖν πωσ καὶ κινεῖν ταχὺ καὶ πόρρω δρομικόσ, ὁ δὲ θλίβειν καὶ κατέχειν παλαιστικόσ, ὁ δὲ ὦσαι τῇ πληγῇ πυκτικόσ, ὁ δ’ ἀμφοτέροισ τούτοισ παγκρατιαστικόσ, ὁ δὲ πᾶσι πένταθλοσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 5 14:2)
  • πένταθλοσ, ἐφ’ οὗ καὶ ἐπίγραμμα· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , mixed meters97)
  • πρὸσ τὸν μάντιν Ὄλυμπον Ὀνήσιμοσ ἦλθ’ ὁ παλαιστὴσ, καὶ πένταθλοσ Ὕλασ, καὶ σταδιεὺσ Μενεκλῆσ, τίσ μέλλει νικᾶν αὐτῶν τὸν ἀγῶνα θέλοντεσ γνῶναι. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1631)
  • ἅτε δὲ νεωστὶ τοῦ Ἀγησιλάου ἐστρατευμένου εἰσ τὸ Ἄργοσ, πυνθανόμενοσ ὁ Ἀγησίπολισ τῶν στρατιωτῶν μέχρι μὲν ποῖ πρὸσ τὸ τεῖχοσ ἤγαγεν ὁ Ἀγησίλαοσ, μέχρι δὲ ποῖ τὴν χώραν ἐδῄωσεν, ὥσπερ πένταθλοσ πάντῃ ἐπὶ τὸ πλέον ὑπερβάλλειν ἐπειρᾶτο. (Xenophon, Hellenica, , chapter 7 7:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION