Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πειθός

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: πειθός

Structure: πειθ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: piqano/s의 후기 형태, NTest.

Sense

  1. Alternative spelling of πιθανός ‎(pithanós)

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative πειθός πειθή πεῖθον
Genitive πειθοῦ πειθῆς πείθου
Dative πειθῷ πειθῇ πείθῳ
Accusative πειθόν πειθήν πεῖθον
Vocative πειθέ πειθή πεῖθον
DualN/A/V πειθώ πειθᾱ́ πείθω
G/D πειθοῖν πειθαῖν πείθοιν
PluralNominative πειθοί πειθαί πεῖθα
Genitive πειθῶν πειθῶν πείθων
Dative πειθοῖς πειθαῖς πείθοις
Accusative πειθούς πειθᾱ́ς πεῖθα
Vocative πειθοί πειθαί πεῖθα
Positive Comparative Superlative
Adjective πειθός πειθοῦ πειθότερος πειθοτεροῦ πειθότατος πειθοτατοῦ
Adverb πείθως πειθότερον πειθότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ^ τὸν σοφιστὴν λέγεισ, τὸν ἀλαζόνα, ὃσ ἐνομοθέτει μήτε κρεῶν γεύεσθαι μήτε κυάμουσ ἐσθίειν, ἥδιστον ἐμοὶ γοῦν ὄψον ἐκτράπεζον ἀποφαίνων, ἔτι δὲ πείθων τοὺσ ἀνθρώπουσ ὡσ πρὸ τοῦ Πυθαγόρου Εὔφορβοσ γένοιτο; (Lucian, Gallus, (no name) 4:5)
  • εἶμι καὶ νεκροὺσ ἐκλύσομαι λόγοισι πείθων· (Euripides, Suppliants, episode, iambic 1:7)
  • ὅθεν ὁ μὲν δι’ εὐνοίασ καὶ τιμῆσ ἅπαντα πείθων ἔπραξεν, ὁ δε κινδυνεύων καὶ βαλλόμενοσ μόγισ ἐπεκράτησεν· (Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 1 4:1)
  • ἐπὶ δὲ Ἄτταλόσ τε ὁ Ἀνδρομένεοσ Τυμφαῖοσ, καὶ Πευκέστασ ὁ Ἀλεξάνδρου, Μιεζεύσ, καὶ Πείθων ὁ Κρατεύα, Ἀλκομενεύσ, καὶ Λεόννατοσ ὁ Ἀντιπάτρου Αἰγαῖοσ, καὶ Πάνταυχοσ ὁ Νικολάου Ἀλωρίτησ, καὶ Μυλλέασ ὁ Ζωΐλου Βεροιαῖοσ. (Arrian, Indica, chapter 18 6:1)
  • μὴ πείθων δὲ περὶ τούτων ἐπὶ τοὺσ συμπρέσβεισ ἐτράπετο· (Flavius Josephus, 86:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION