Ancient Greek-English Dictionary Language

παρεμπίπτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρεμπίπτω παρεμπεσοῦμαι παρενέπεσον

Structure: παρ (Prefix) + ἐμ (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall in by the way, creep or steal in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεμπίπτω παρεμπίπτεις παρεμπίπτει
Dual παρεμπίπτετον παρεμπίπτετον
Plural παρεμπίπτομεν παρεμπίπτετε παρεμπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular παρεμπίπτω παρεμπίπτῃς παρεμπίπτῃ
Dual παρεμπίπτητον παρεμπίπτητον
Plural παρεμπίπτωμεν παρεμπίπτητε παρεμπίπτωσιν*
OptativeSingular παρεμπίπτοιμι παρεμπίπτοις παρεμπίπτοι
Dual παρεμπίπτοιτον παρεμπιπτοίτην
Plural παρεμπίπτοιμεν παρεμπίπτοιτε παρεμπίπτοιεν
ImperativeSingular παρεμπίπτε παρεμπιπτέτω
Dual παρεμπίπτετον παρεμπιπτέτων
Plural παρεμπίπτετε παρεμπιπτόντων, παρεμπιπτέτωσαν
Infinitive παρεμπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρεμπιπτων παρεμπιπτοντος παρεμπιπτουσα παρεμπιπτουσης παρεμπιπτον παρεμπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεμπίπτομαι παρεμπίπτει, παρεμπίπτῃ παρεμπίπτεται
Dual παρεμπίπτεσθον παρεμπίπτεσθον
Plural παρεμπιπτόμεθα παρεμπίπτεσθε παρεμπίπτονται
SubjunctiveSingular παρεμπίπτωμαι παρεμπίπτῃ παρεμπίπτηται
Dual παρεμπίπτησθον παρεμπίπτησθον
Plural παρεμπιπτώμεθα παρεμπίπτησθε παρεμπίπτωνται
OptativeSingular παρεμπιπτοίμην παρεμπίπτοιο παρεμπίπτοιτο
Dual παρεμπίπτοισθον παρεμπιπτοίσθην
Plural παρεμπιπτοίμεθα παρεμπίπτοισθε παρεμπίπτοιντο
ImperativeSingular παρεμπίπτου παρεμπιπτέσθω
Dual παρεμπίπτεσθον παρεμπιπτέσθων
Plural παρεμπίπτεσθε παρεμπιπτέσθων, παρεμπιπτέσθωσαν
Infinitive παρεμπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρεμπιπτομενος παρεμπιπτομενου παρεμπιπτομενη παρεμπιπτομενης παρεμπιπτομενον παρεμπιπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀτμὶσ γάρ ἐστι τῆσ τοῦ Θεοῦ δυνάμεωσ καὶ ἀπόρροια τῆσ τοῦ Παντοκράτοροσ δόξησ εἰλικρινήσ. διὰ τοῦτο οὐδὲν μεμιαμμένον εἰσ αὐτὴν παρεμπίπτει. (Septuagint, Liber Sapientiae 7:25)
  • ἡ δὲ τύχη παρεμπίπτει τῷ ἐφ’ ἡμῖν διὰ τὴν ἐφ’ ἑκάτερα ῥοπὴν τοῦ ἐνδεχομένου. (Plutarch, De fato, section 6 3:2)
  • ] Βραχέα σοφῷ τύχη παρεμπίπτει, τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα ὁ λογισμὸσ διῴκηκε καὶ κατὰ τὸν συνεχῆ χρόνον τοῦ βίου διοικεῖ καὶ διοικήσει. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 144:5)
  • οὐ παρεμπίπτει δέ· (Euclid, Elements, book 3, type Prop308)
  • παρεμπίπτει γάρ τισ ὀρεινὴ τραχεῖα καὶ ἀπότομοσ μεταξὺ τῶν Σουσίων καὶ τῆσ Περσίδοσ, στενὰ ἔχουσα δυσπάροδα καὶ ἀνθρώπουσ λῃστάσ, οἳ μισθοὺσ ἐπράττοντο καὶ αὐτοὺσ τοὺσ βασιλέασ κατὰ τὴν ἐκ Σούσων εἰσ Πέρσασ εἰσβολήν. (Strabo, Geography, book 15, chapter 3 8:4)

Synonyms

  1. to fall in by the way

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION