뜻

1. a breach of faith

예문

• Κράσσῳ καὶ τὰσ αὐτὰσ ὑποθέσεισ λαβόντεσ, ἐπεὶ καὶ Πομπηϊῴ τῆσ ἀρχῆσ διδομένησ ἡ σύγκλητοσ ἠναντιοῦτο, καὶ Καίσαρα μυριάδασ τριάκοντα Γερμανῶν τρεψάμενον συνεβούλευεν ὁ Κάτων ἐκδοῦναι τοῖσ ἡττημένοισ καὶ τρέψαι τὸ μήνιμα τοῦ παρασπονδήματοσ εἰσ ἐκεῖνον ὁ δὲ δῆμοσ ἐρρῶσθαι φράσασ Κάτωνι, πεντεκαίδεκα ἡμέρασ ἔθυεν ἐπινίκια καὶ περιχαρὴσ ἦν. (Plutarch, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 4 3:1)

  (플루타르코스, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 4 3:1)

• ἐπιπρεσβευομένων δ’ αὐτῶν καὶ περὶ τοῦ παρασπονδήματοσ ἀπολογουμένων, ὑποτοπήσασ ἐνέδραν ὁμοίαν, ἐπιθέσθαι πρὸ τῶν ἀποκρίσεων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5:93)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:93)

• Ἑξῆσ δὲ τοῖσ προειρημένοισ γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ Μεσσηνίουσ παρασπονδήματοσ. (Polybius, Histories, book 16, chapter 16 1:1)

  (폴리비오스, Histories, book 16, chapter 16 1:1)

유사 형태

• παρασπόνδημα (5)
• παρασπονδῆσαι (4)
• παρασπονδήσεως (3)
• παρασπονδήματος (3)
• παρασπονδήσας (3)
• παρασπονδήματι (3)
• παρασπόνδησιν (2)
• παρασπονδηθεὶς (2)
• παρασπονδῆς (1)
• παρασπονδήσει (1)
• παρασπονδήσαιεν (1)
• παρασπονδηθῆναι (1)
• παρασπονδηθέντα (1)
• παρασπονδήσεις (1)
• παρασπονδήσαντι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.