뜻

1. a companion in arms

예문

• τοῦτό μοι δοκεῖ παρὰ Λακεδαιμονίων μετενέγκασθαι τὸ ἔθοσ μαθὼν ὅτι καὶ παρ’ ἐκείνοισ οἱ γενναιότατοι τῶν νέων τριακόσιοι φύλακεσ ἦσαν τῶν βασιλέων, οἷσ ἐχρῶντο κατὰ τοὺσ πολέμουσ παρασπισταῖσ, ἱππεῦσί τε οὖσι καὶ πεζοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 5:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 5:1)

• ἐπάγονται δὲ καὶ θεράποντασ ἐλευθέρουσ ἐκ τῶν πενήτων καταλέγοντεσ, οἷσ ἡνιόχοισ καὶ παρασπισταῖσ χρῶνται κατὰ τὰσ μάχασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 29 2:2)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 29 2:2)

• αὐτὸσ δὲ παραλαβὼν Πολύαινον τὸν Κυπαρισσέα καὶ Σιμίαν, οἷσ ἐχρῆτο τότε παρασπισταῖσ, ἐκ τοῦ πέραν τῆσ τάφρου τὴν ἀντιπαραγωγὴν ἐποιεῖτο τῷ τυράννῳ καὶ τοῖσ μετ’ αὐτοῦ· (Polybius, Histories, book 11, chapter 18 2:1)

  (폴리비오스, Histories, book 11, chapter 18 2:1)

유사 형태

• παρασπισταῖς (3)
• παρασπιστὰς (2)
• παρασπιστὴς (1)
• παρασπισταὶ (1)
• παρασπισταί (1)
• παρασπίστ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.